در این پژوهش، یک روش تازه برای آریل‌دار شدن تعدادی از آمین‌های گوناگون نوع اول و آمینوالکل‌های مختلف با استفاده از کاتالیست مس(II) در محیط اتیلن گلیکول گسترش پیدا کرده است. سیستم کاتالیستی به کار رفته بسیار ساده است و شامل نمک مس(II) کلرید (1/0 اکی‌والان)، پتاسیم کربنات (0/2 اکی‌والان) و حلال اتیلن گلیکول می‌باشد. در این میان، اتیلن گلیکول عملکردی دوگانه به عنوان حلال واکنش و در عین حال لیگاند فعال‌کننده یون مس ایفا کرده است. در نتیجه و در این شرایط، دیگر نیازی به استفاده از لیگاندهای کمکی و دیگر حلال‌‌های آلی برای فعال‌سازی کاتالیست وجود ندارد. تمامی واکنش‌ها تحت تابش امواج ریزموج در مدت زمانی کوتاه (10 تا 20 دقیقه) و با بازده متوسط تا خوب (60 تا 75%) به پایان می‌رسند. همچنین در ادامه، از این روش در فرایند آمین‌دارشدن آریل هالید‌ها توسط محلول آبی آمونیاک استفاده شده است و آمین‌های آروماتیک مربوطه با بازده عالی به دست آمدند. تفاصيل المقالة

در این پژوهش، یک روش تازه برای آریل‌دارکردن تعدادی از آمین‌های گوناگون نوع اول و آمینوالکل‌های متفاوت با استفاده از کاتالیست مس (II) در محیط اتیلن گلیکول گسترش پیدا کرده است. سامانه کاتالیستی به کار رفته بسیار ساده و شامل نمک‌های مس (II) کلرید (1/0 اکی‌والان) و پتاسیم کربنات (0/2 اکی‌والان) و حلال اتیلن گلیکول است. اتیلن گلیکول عملکردی دوگانه به‌عنوان حلال واکنش و در عین حال لیگاند فعال‌کننده یون مس داشت و در این شرایط، نیازی به استفاده از لیگاندهای کمکی و دیگر حلال‌های آلی برای فعال‌سازی کاتالیست وجود نداشت. تمامی واکنش‌ها تحت تابش امواج ریزموج در مدت‌زمانی کوتاه (10 تا 20 دقیقه) و با بازده متوسط تا خوب (60 تا 75%) به پایان رسیدند. هم‌چنین در ادامه، از این روش در فرایند آمین‌دارشدن آریل هالید‌ها با محلول آبی آمونیاک استفاده شده است و آمین‌های آروماتیک مربوط با بازده عالی به دست آمدند. تفاصيل المقالة

استفاده از مایع‌های یونی در کنار حلال‌های مبتنی بر آلکانول‌آمین، به‌عنوان جاذب‌هایی کارآمد با برخی ویژگی‌های بهبودیافته مانند کاهش هدر رفت حلال و عملکرد احیای آسان به منظور جذب و جداسازی گاز کربن دی‌اکسید به‌تازگی موردتوجه قرارگرفته است. بنابراین، در این پژوهش، بررسی تجربی حلالیت گاز کربن دی‌اکسید در محلول‌های آبی مونواتانول‌آمین (MEA) و مایع یونی1-هگزیل-3-متیل ایمیدازولیم نیترات([Hmim][NO3]) به صورت سامانه‌های چهارجزئی با ترکیب درصدهای متفاوت به‌عنوان محلول‌های جاذب جدید با تأکید بر اندازه‌گیری ظرفیت جذب موردبررسی قرار گرفت. بدین منظور، اندازه‌گیری تعادل‌های بخار - مایع در گستره دمایی 298 تا K 343 و تا فشار حداکثر bar 40 با استفاده از دستگاه اندازه‌گیری تعادل فازی به روش استاتیکی انجام شد. نتایج به‌دست‌آمده نشان داد که در تمام محلول‌های جاذب مورد آزمایش، حلالیت کربن دی‌اکسید با کاهش دما و افزایش فشار، افزایش می‌یابد. همچنین، با افزودن مایع یونی [Hmim][NO3] به محلول‌های آبی MEA، حلالیت کربن دی‌اکسید در محلول‌های جاذب افت نسبی پیدا می‌کند. تفاصيل المقالة