The events of September 1931 had a profound effect on the political and social sphere of Iran, the relatively open political atmosphere led to the re-emergence of liberal and opportunistic individuals and political forces. The Rashidian brothers, including Saifullah, Qudratullah, and Asadullah, were among the opportunists who, to gain economic benefits in addition to cooperating with the British Embassy, ​​began their activities in the field of cinema. The establishment of Rex and Homay Cinema, their management, and the import of foreign films were among the activities that the Rashidian brothers engaged in for more than three decades. After the coup of 28 August, they expanded their activities in the field of cinema. Therefore, this study seeks to clarify the nature of their activities, nature, and goals in this field, while using the historical research method based on data analysis. It will also reveal how these people benefited from cinema to gain power, wealth, and social status. The main question is what activities the Rashidian brothers did in the field of cinema to gain power, wealth, and especially social status, and what goals they pursued in this regard. Among the findings of this study, we can point to the use of cinema by Rashidians as a factor of influence and soft power. تفاصيل المقالة

با روی کار آمدن فاطمیان در شمال افریقا تحول عظیمی در جهان اسلام به وجود آمد و آن پایه گذری خلافتی بر پایه اعتقادات شیعی بود. نهاد وزارت یکی از نهادهای موثر در ساختار سیاسی حکومت فاطمیان بود و آنها هم مانند دولت عباسیان دو نوع وزارت تنفیذ و تفویضی داشتند که در دوره اول وزرای تنفیذ بودند و خلیفه در راس قدرت بود، ولی با روی کار آمدن بدرالجمالی در سال 466ق. وزارت تفویض آغاز شد و وزرا قدرت اصلی در دستگاه خلافت فاطمی بودند. سوال اصلی پژوهش حاضرآن است که وزرای شیعه مذهب فاطمی چه نقشی در گسترش تشیع و عقاید شیعی در مصر داشتند؟ فرضیه پژوهش آن است که وزرای شیعی مذهب فاطمیان نقش بسزایی در گسترش تشیع و عقاید شیعی در مصر داشتند. بر اساس یافته های این پژوهش که به روش توصیفی-تحلیلی سامان یافته، اقدامات و اصلاحاتی که وزرای شیعی مذهب فاطمیان در دوران وزارت خویش انجام داده اند، نقش موثری در استقرار دولت آنان و گسترش عقاید شیعی در شمال آفریقا داشته است. تفاصيل المقالة

تفاصيل المقالة

غلامحسین ساعدی(1364-1314ش) پیرو نویسندگانی چون صادق هدایت، بزرگ علوی و جلال آل احمد به دنبال کمال یابی اجتماعی بود و با تمام وجود، مصائب و سختی های جامعه را حس نموده و در بازپرداخت آن ها در داستان ها با چیرگی بسیار عمل می کرد. او در شمار نسل نویسندگان صد سالۀ اخیر و درصدر قصه نویسان دهۀ چهل بود. داستان های آن دهه، بازتاب شکست های روحی روشنفکران، پس از کودتای 28 مرداد 1332 ش. است و این مضمون در بسیاری از نوشته های او دیده می شود. از مهم ترین ویژگی های آن دوره، سانسورِ حاکم بر فضای نوشتن داستان و شعر بود که باعث شد گروهی از نویسندگان به نمایشنامه نویسی روی آوردند و از وجه نمادین آن، برای بیان مقاصد و مطالب خود بهره گیرند. ساعدی نیز از جملۀ این نویسندگان بود که در ادبیات نمایشی ایران در شمار نویسندگان موفق قرار دارد. موضوع و درون مایۀ نمایش نامه های او مطابق شرایط سیاسی حاکم بر دهۀ چهل، افشاگرانه و مسائلی هم چون استبداد و ظلم، آزادی فرمایشی، قانون اصلاحات ارضی و تقابل فقرمردم با جریان مدرنیزاسیون را به صراحت یا به تمسخر و طنز بیان کرده است. سه فیلم مطرح سینمای روشنفکری سال های قبل از انقلاب اسلامی؛ گاو، دایرۀ مینا و آرامش در حضور دیگران، از داستان های ساعدی برگرفته شده اند، این پژوهش برآن است، ضمن واکاوی آثارساعدی، تأثیر آثار او را بر سینمای ایران آن دوره، مورد مداقه قرار دهد تا نقش و جایگاه وی در سینمای روشنفکری سال های قبل از انقلاب، آشکار گردد. تفاصيل المقالة