نـورث به عنوان یکی از نونهادگرایان ، به نحوه گذار از نظـام‌هـای اجتمـاعی بـا دسترسی محدود به سمت نظام‌های بـا دسترسـی بـاز بـا تأکید بر مسئله خشونت در توسعه جوامع پرداخته است. در این پژوهش سعی شده تا با بهره‌گیری از این دیدگاه، کیفیت و جایگاه جمهوری اسلامی ایران در این گذار مـورد واکاوی قرار گیرد؛ حال سوال این است که سازمان‌های سیاسی و اقتصادی در ایران از چه مشخصاتی بهره‌مند هستند و رابطه دولت با آن‌ها در چه سطحی قابل توضیح است؟ در پاسخ به پرسش فوق این فرضیه مطرح گردید که پس از پیروزی انقلاب و در دولت‌های مختلف به دلیل اتخاذ سیاست‌های گوناگون، گذار به سمت نظام‌های با دسترسی باز با فراز و نشیب‌هایی روبرو بوده است. در مقاله‌ی حاضر با استفاده از روش تبیینی، شاخصهای المـاس حکمرانـی همچون نهادهای سیاسـی و اقتصـادی رسمی، ائتلاف حاکم و منـابع رانتـی به بررسی وضعیت این کشور در فرایند گذار پرداخته شده است. تفاصيل المقالة