روابط بین‌الملل در عصر جنگ سرد تصویری متصلّب از نهادهای امنیتی حاصل می‌کرد، چراکه تصور نهادهای بین‌الملل همچون تصور سایر پدیده‌های روابط بین‌المللی ریشه در معادلات سیاسی- ایدئولوژیک دنیای دوقطبی داشت. با پایان یافتن جنگ سرد و گذار از چشم‌انداز خردگرایی به چشم‌انداز تأمل‌گرایی این فرصت فراهم آورد که نظریه‌پردازی دربارۀ نهادهای امنیتی تحول یابد. این امر بیش از پیش در خصوص نظریه‌های طرح شده در خصوص دلایل تداوم موجودیت سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) عینیت یافت. بدین ترتیب درک موجود از پدیدۀ نهاد امنیتی همچون سایر پدیده های روابط بین المللی مشروط به مقتضیات نظری در عصر جنگ سرد در دورۀ پساجنگ سرد تغییر یافت. از این نظر و با توجه به مقتضیات پس از جنگ سرد، بازاندیشی پیرامون نهادهای امنیتی ضرورت می یابد. این مقاله تلاشی است در جهت بازاندیشی پیرامون نهادهای امنیتی از چشم‌انداز نظریه‌های روابط بین الملل. این مقاله با استفاده از ابداعات دیدگاه های نهادگرایی نولیبرال، واقع گرایی تدافعی، مکتب انگلیسی، مکتب کپنهاگ و سازه انگاری در صدد توضیح وضعیت بدیلی جهت مطالعۀ موجودیت نهادهای امنیتی می باشد. در واقع می‌توان چنین عنوان کرد که با استفاده از هر دو چشم‌انداز خردگرا و تأمل‌گرا در روابط بین‌الملل زمینۀ مناسبی فراهم می‌شود که با تکیه بر عناصر طرح شده توسط نظریه‌های مذکور مطالعۀ نهادهای امنیتی را یک گام به جلو برد و با فضای پساجنگ سردی در روابط بین‌الملل منطبق ساخت. تفاصيل المقالة

تأمین بودجه،موتور محرکه انجام عملیات سازمان های تروریستی (سازمان‌های مسلح سلفی ملّی و فراملّی) در خاورمیانه است.این درحالی است که برخی از این سازمان‌ها نظیر طالبان و داعش با تاسیس به اصطلاح دولت هزینه‌های رفاهیِ مناطق تحت سیطره خود را نیز بر مخارج نبرد و بقای خود بار کرده‌اند. لذا بررسی الگوهای متفاوت حاکی از این واقعیت است که سازمان‌های مسلح سلفی ملّی و فراملّی در خاورمیانه با برخورداری از شبکه مالی گسترده غیر دولتی به خودگردانی دست یافته‌اند. اما این واقیت به نظر می رسد که این خودگردانی بر پایه اراده برخی دولت‌ها در استفاده از این سازمان‌ها برای تغییرمعینی در نظام بین‌الملل به منظور دست‌یابی به منافع نسبی‌انها استوار است. بر مبنای همین الگو، این سازمان های تروریستی در خاورمیانه همواره با تأمین منافع نسبی یک یا چند کنشگر دولتی، شبکه تأمین بودجه و در نتیجه بقای خود را حفظ کرده‌اند. با اتکاء به آموزه‌های واقع‌گرایی درباره خصوصیات آنارشیک نظام بین‌الملل، تنها راه ایجاد خدشه یا نابودی شبکه مالی سازمان‌های مسلح سلفی ملّی و فراملّی در خاورمیانه ، بکارگیری راهکاری برای افزایش هزینه‌های تغییر در نظام بین‌الملل و جلوگیری ازدست‌یابی برخی از دولت ها به منافعی است که ازاین روند حاصلشان می گردد تفاصيل المقالة