در سال های اخیر، نظم امنیتی در منطقه ی آسیای غربی، همگام با تغییرات بنیادین نظام بین الملل، عمیقا دستخوش دگرگونی شده است. روندهای دگرگون کننده ی این محیط کدامند؟ و این دگرگونی چگونه بستری را جهت شکل دهی به سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، به عنوان یک بازیگر مهم منطقه ای، فراهم ساخته است؟ این نوشتار، ضمن تبیین ویژگی های روندهای دگرگون کننده در محیط امنیتی آسیای غربی در دوره ی پس از 11 سپتامبر2001 تلاش دارد تا به اجمال، با رویکردی توصیفی-تحلیلی و به کمک آمیزه ای از مفروضات نظری نوواقع گرایی و امنیت منطقه ای، بر این فرضیه ی محوری صحه بگذارد که تغییر و تحول در نظام بین الملل و به تبع آن، زیرسیستم منطقه ای آسیای جنوب غربی، به گونه ای جبرآمیز، بر رفتار سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران اثر گذارده و در مقاطع مختلف، تهران را به اتخاذ رویکردی قاطعانه تر در روابط منطقه ای و بین المللی خود سوق داده است. تفاصيل المقالة