کشاورزی ازجمله بخش‌های مهم اقتصاد روستایی است. به‌گونه‌ای که این بخش، تأثیرات فراوانی بر روی وضعیت اقتصادی و فعالیت‌های دیگر روستایی دارد. کشاورزی در صورت وجود شرایط مناسب، از عوامل تثبیت جمعیت، جلوگیری از مهاجرت و همچنین از ارکان مهم در راستای توسعه پایدار روستایی به شمار می‌رود. هدف این پژوهش بررسی نقش و تأثیرگذاری کشاورزی در پایداری جمعیت روستایی، به‌صورت مطالعه موردی در بخش دهدز، شهرستان ایذه است. روش تحقیق برمبنای هدف، کاربردی و بر اساس ماهیت توصیفی-تحلیلی است. جامعه آماری پژوهش 1930 خانوار ساکن در بخش دهدز بوده که بر اساس فرمول کوکران، نمونه آماری مورد پرسش تعداد 234 سرپرست خانوار تعیین گردید. نتایج پژوهش بیانگر آن است که شاخص‌های اقتصادی و زیربنایی (کمبود اشتغال‌زایی، کمبود درآمد، کمبود تسهیلات و ضعف ساختاری و... در بخش کشاورزی، در زمینه ناپایداری جمعیت و روند افزایشی مهاجرت ها تأثیرگذار بوده است. از طرف دیگر باوجود بهبود متوسط تولید در برخی محصولات با توجه به تغییرات کشت و زرع، کمک قابل‌توجهی به پایداری و ثبات جمعیت روستایی نشده است؛ بنابراین بخش کشاورزی منطقه موردمطالعه با توجه به آزمون (T تک نمونه‌ای) و عدد به‌دست‌آمده (کمتر از 05/0)، به دلیل ضعف ساختاری و شاخص‌های وابسته به آن، در جلوگیری از مهاجرت‌ها و پایداری جمعیت تأثیرگذار نبوده است و این بخش با توجه ضعف‌های آن، دلیل استواری برای ماندن روستاییان نمی‌باشد. تفاصيل المقالة

     عدالت در بخش بهداشت و درمان  به عنوان یک ارزش سعی در کاهش تفاوت­های میان گروه­های مختلف افراد درون جامعه دارد، و دسترسی عادلانه همه افراد جامعه به خدمات بهداشتی و درمانی پیش زمینه ایجاد عدالت در جامعه و موجب ارتقای سطح سلامت و ایجاد فرصت­های برابر در جامعه خواهد شد. هدف این پژوهش تحلیل فضایی سطوح برخورداری استان­های کشور از لحاظ برخورداری از شاخص­های سلامت می­باشد. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و متغیرها شامل 24 شاخص در زمینه­ شاخص­های سیمای سلامت استان­های کشور مربوط به سال­ 1387و 1385، که در نهایت به 6 عامل از طریق چرخش واریماکس در تحلیل عاملی تبدیل، که در مجموع 67/82 درصد از واریانس را می­پوشاند. به منظور آگاهی از رتبه استان­های کشور در عامل­های بارگذاری از روش مؤلفه‌های اصلی و همچنین از تکنیک تحلیل خوشه­ای جهت سطح­بندی نهایی استان­های کشور در عامل­های تلفیقی استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می­دهد که توزیع جغرافیایی شاخص­های سیمای سلامت در بین استان­های ایران به صورت نابرابر صورت گرفته است، به طوری­که استان­های سمنان، خراسان رضوی و یزد برخوردار و استان­های سیستان ­و بلوچستان، کرمان، آذربایجان شرقی و لرستان محروم هستند. در پایان با استفاده از رگرسیون چند متغیر، نسبت به پیش­بینی اولویت توسعه استان­های کشور اقدام، که بر این اساس ضروری است که عامل­های خدمات واحدهای بهداشت و درمان، خدمات حمایتی، خدمات مشاوره­ای و اجتماعی، خدمات نهادی و نیروی انسانی، خدمات مراکز و پایگاه های بهداشت و خدمات نیروی انسانی متخصص در اولویت توسعه­ی استان­های کشور به ترتیب برای استان­های خیلی محروم، محروم، کمتر برخوردار، تا حدودی برخوردار، برخوردار و خیلی برخوردار قرار گیرند. تفاصيل المقالة

توسعه منطقه‌ای به عنوان یک رخداد علمی چند‌بعدی، معلول عوامل و مولفه‌های است که این رخداد به همراه علل و عوامل آن، پیامدهای مطلوبی را در ابعاد مختلف قلمرویی، بخشی و سازمانی به همراه داشته است. با توجه به توسعه‌ای - کاربردی بودن اهداف نوشتار حاضر، واکاوی الگوی یکپارچه درون‌زای مردم نهاد توسعه منطقه‌ای از یک سو و از دیگر سو، کاوش عوامل (موجبات علی)، راهبردها و پیامدهای بکارگیری الگوی کاوش شده، مورد نظر این پژوهش است. افزون بر این، با توجه به روش‌شناسی بکار گرفته شده مبتنی بر رویکرد استقرایی و تحلیل کیفی برخاسته از داده‌ها (برپایه) از ابزار جمع‌آوری اطلاعات شامل مشاهده و مصاحبه بهره‌گیری شده است. متناسب با روش شناسی پژوهش، با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند، تعداد ده نفر ازخبرگان و پانزده نفر از مطلعین محلی به عنوان نمونه انتخاب شده است. دراین راستا، فرآیند گردآوری اطلاعات تا سطح اشباع نظری و آستانه سودمندی اطلاعات قابل دسترس ادامه یافته و پس از پالایش کدها، تعداد صدو یازده گزاره در قالب سیزده مفهوم و چهار مقوله، با استفاده از شیوه کدگذاری باز، محوری و انتخابی استخراج شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که پدیده اصلی الگوی توسعه منطقه‌ای واکاوی شده طرح سلسله، شامل الگوسازی توسعه یکپارچه و محلی کردن آن (توسعه درون زای مردم نهاد) است که این پدیده، تجلی عینی و فضایی عزم ملی و منطقه‌ای در راستای فضایی نمودن توسعه منطقه‌ای می باشد که با بسترسازی محیطی و اتخاذ راهبرد و مداخله در توانمندسازی فضایی نیروهای محلی به عنوان کارگزاران ‌و‌ عاملان طرح منجر به تغییرات فضایی دگرگون ساز منطقه‌ای در ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی، کالبدی واکولوژیکی و نهادی به عنوان پیامد بکارگیری چنین الگوی از توسعه و توازن منطقه ای درمحدوده طرح شده است تفاصيل المقالة