در این مقاله الگوریتم مکان‌یابی گره‌های شبکه اقتضایی براساس تبادل سیگنال‌های رادیویی بین گره‌های شبکه و به‌طور مستقل از سیستم موقعیت‌یاب جهانی (GPS)ارائه می‌شود. در روش‌های مرسوم مکان‌یابی، مکان گره‌ها در یک شبکه در دو مرحله تخمین زده می‌شود. در مرحله‌ی اول هر گره مکان محلی خود و همسایگانش با استفاده از روش مقیاس‌بندی چند-بعدی (MDS) محاسبه و در مرحله‌ی دوم، مکان محلی گره‌ها به یک مکان سراسری واحد تبدیل می‌گردد. در این روش‌ها از مکان گره‌های مکان‌یابی به‌عنوان مرجع چرخش برای گره‌های بعدی استفاده می شود که این مکان محاسبه‌شده دقیق نیست. همچنین روش دیجسترا نیز روش دقیقی نبوده، خطای موجود در هر گره به گره‌های بعدی انتقال می‌یابد. بنابراین، خطای موقعیت یابی در گره‌های نهایی که مکان‌یابی می‌شوند، بسیار زیاد است. در الگوریتم پیشنهادی، با استفاده از الگوریتم بهینه، از مکان‌های تخمین زده‌شده در روش MDS به‌عنوان تخمین اولیه استفاده می‌شود و این خطاها به‌گونه‌ای کاهش می‌یابد تا کل شبکه به یک حالت پایدار برسد. نتایج شبیه‌سازی‌ها نشان می‌دهد که الگوریتم پیشنهادی می‌تواند نسبت به الگوریتم MDS مشکل انتشار خطا را حل کرده و با تحرک مجدد گره‌های موجود دقت و پایداری مناسبی را با کمترین افزایش سربار و بار پیچیدگی محاسباتی پائین حل می‌کند. تفاصيل المقالة

در این پیوند، همزمان‌سازی شامل دو مرحله می باشد. همزمان‌سازی الگوی پرش فرکانسی و همزمان‌سازی کد دنباله مستقیم. در شرایط حضور اختلال، استفاده از روش مرسوم آشکارسازی با آستانه ثابت منجر به افزایش نرخ هشدار اشتباه می شود. افزایش نرخ هشدار اشتباه، زمان همزمان‌سازی را در سیستم‌های طیف گسترده ترکیبی افزایش می‌دهد. برای حل این مساله معمولاً در گیرنده از بلوک تخمین‌گر توان نویز و اختلال استفاده می‌شود. با این روش مقدار آستانه به صورت لحظه‌ای بر اساس توان توان تخمین زده شده تطبیق داده می‌شود. این روش بار محاسباتی و پیچیدگی سخت افزاری زیادی داشته و خطا در تخمین توان نویز و اختلال منجر به افزایش نرخ هشدار اشتباه می‌شود. در این مقاله، الگوریتم پیشنهادی همزمان‌سازی پیوند طیف گسترده ترکیبی به صورت آستانه وفقی و بر اساس مشخصات آماری سیگنال دریافتی ارائه می‌شود. در الگوریتم پیشنهادی مقدار آستانه به صورت وفقی به گونه ای تغییر می‌کند که نرخ هشدار اشتباه در یک مقدار کمینه ثابت باقی بماند. نتایج تحلیل‌های تئوری و شبیه‌سازی‌ها نشان می‌دهد که الگوریتم پیشنهادی می‌تواند نسبت به روش مرسوم آستانه ثابت، احتمال آشکارسازی و نرخ هشدار اشتباه را در حضور اختلال بهبود داده و زمان همزمان‌سازی را کاهش دهد. تفاصيل المقالة