هدف: این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی ذهن آگاهی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کمال گرایی و توجه معطوف به خود در زوجین نابارور شهر اصفهان انجام گرفت. روش: پژوهش از نوع نیمه آزمایشی، با طرح پیش آزمون_پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش کلیه‌ی زوجین نابارور مراجعه کننده به مرکز ناباروری شهر اصفهان در نیمه سال 1400 بود. از این میان 45 زوج به روش نمونه گیری در دسترس، انتخاب و با روش تصادفی در سه گروه آزمایش 1، آزمایش 2 و گروه گواه (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش یک، درمان ذهن آگاهی، گروه آزمایش دو، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را به مدت 8 جلسه دریافت نمودند. گروه گواه، هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند. ابزار پژوهش پرسشنامه کمال گرایی هیل و همکاران (۲۰۰۴) و پرسشنامه کانون توجه وودی و همکاران (1997) بود. یافته: نتایج نشان داد که درمان ذهن آگاهی و مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کمال گرایی و توجه معطوف به خود موثر است (05/0>p). به بیان دیگر، هر دو درمان، اثر معنی داری در کاهش کمال گرایی و توجه معطوف به خود داشته‌اند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش می توان گفت ذهن آگاهی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد اثر معنی داری در کاهش کمال گرایی و توجه معطوف به خود داشته‌اند. تفاصيل المقالة

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر صمیمیت زناشویی، کیفیت‌زندگی و درد مزمن زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی شهر مینودشت انجام شد. جامعه آماری پژوهش، کلیه زنان متاهل آسیب دیده از خیانت همسر مراجعه کننده مراکز مشاوره و کلینیک‌های خدمات روان‌شناختی اداره بهزیستی شهر مینودشت در بازه زمانی آبان ماه الی آذر سال 1401 بودند، از جامعه پژوهش تعداد 30 زن به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شد و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون -پس آزمون با گروه گواه و مرحله پیگیری بود. گروه آزمایش تحت 8 جلسه 60 دقیقه‌ای، درمان مبتنی بر شفقت بر اساس پروتکل تیرچ و همکاران (2014) قرار گرفت. دوره پیگیری پس از گذشت سه ماه از اتمام پس آزمون انجام شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه‌های صمیمیت زناشویی تامپسون و واکر (1983)، کیفیت زندگی وار و همکاران (1993) و درد مزمن مک‌گیل (1975) بود. داده‌های پژوهش با آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر تجزیه و تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان‌داد که درمان مبتنی بر شفقت بر صمیمیت زناشویی (763/14F=، 000/0P<)، کیفیت زندگی (852/13F=، 000/0>P) و درد مزمن (626/455F=، 000/0>P) زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی موثر بود و این نتایج تا دوره پیگیری ماندگار بود. نتایج پژوهش حاکی از آن است که درمان مبتنی بر شفقت با ایجاد فضای همدلانه و مهربانی با خود بر افزایش صمیمیت زناشویی، کیفیت زندگی و کاهش درد مزمن زنان آسیب دیده از خیانت زناشویی تأثیر دارد. تفاصيل المقالة

مقدمه و هدف: خیانت آسیبی است که در زندگی هر زوجی امکان اتفاق آن وجود دارد. افراد بنا به دلایل مختلفی از جمله: کنجکاوی، تنوع‌طلبی، انگیزه تجربه کردن، مقابله با ناکارآمدی خود و کسب اعتمادبه‌نفس، سرگرمی، گریز از واقعیت، مشکلاتی در رابطه با صمیمیت، انتقام و کنجکاوی جنسی، وارد روابط فرازناشویی میشوند. این پژوهش با هدف پیش بینی گرایش به خیانت زناشویی براساس آمادگی برای بی حوصلگی، گرایش به رفتارهای پرخطر و هوش هیجانی در افراد با سابقه رابطه فرا زناشویی انجام شد. روش پژوهش: روش پژوهش توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه زوجین با سابقه خیانت زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره و خدمات روانشناسی آرامش روان و آرتیمان شهر مشهد در سال 1401 بودند که براساس فرمول کوکران تعداد 250 نفر از افراد با رابطه فرا زناشویی به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه‌های گرایش به خیانت زناشویی بشیرپور و همکاران (1397)، آمادگی برای بی حوصلگی فالمن و همکاران (2013)، گرایش به رفتارهای پرخطر (1385) و هوش هیجانی برادبری و گریوز (2004) بود. داده‌های پژوهش با همبستگی پیرسون و ضریب رگرسیون چندگانه استفاده از نرم افزار spss نسخه 24 تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که آمادگی برای بی حوصلگی، گرایش به رفتارهای پرخطر و هوش هیجانی می توانند گرایش به خیانت زناشویی را پیش بینی کنند (05/0>P). نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاکی از آن است که با افزایش آمادگی برای بی حوصلگی، گرایش به رفتارهای پرخطر و کاهش هوش هیجانی، گرایش به خیانت زناشویی افزایش می یابد. تفاصيل المقالة

چکیدههدف از این پژوهش تعیین اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر کیفیت زندگی و تاب آوری مراقبانبیماران مبتلا به ام اس بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون_پس آزمون و گروه گواهبود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مراقبان بیماران مبتلا به ام اس بستری در مرکز تحقیقات اماس بیمارستان سینا بودند. از میان مراقبان تعداد 30 نفر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخابشدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه )هر گروه 15 نفر( جایگزین شدند. گروه آزمایشتحت 8 جلسه درمان متمرکز بر شفقت قرار گرفتند، اما گروه گواه تا پایان پژوهش مداخله ای دریافتنکردند. ابزار پژوهش پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت و پرسشنامه تاب آوری کونور ومورد تجزیه spss- دیویدسون بود. داده های پژوهش با آزمون تحلیل واریانس چند متغیره و نرم افزار 26و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که درمان متمرکز بر شفقت بر کیفیت زندگی و تاب آوری مراقبانبر اساس نتایج این پژوهش میتوان گفت، درمان .)p>0/ بیماران مبتلا به ام اس اثربخش است ) 05مبتنی بر شفقت توانسته است میزان کیفیت زندگی و تاب آوری مراقبان بیماران مبتلا به ام اس راافزایش دهد. بنابراین آگاهی متخصصان حوزه های مشاوره، روان شناسی و سلامت از این متغیرهامی تواند کمک کننده باشد.کلید واژه ها: درمان متمرکز بر شفقت، کیفیت زندگی، تاب آوری، مراقبان بیماران، ام اس تفاصيل المقالة

هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین تاثیر آموزش تنظیم هیجان بر خودتفسیری و تنظیم هیجان بین‌فردی در دختران دچار اختلال بدریخت انگاری بدن بود. این پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون به همراه گروه آزمایش و گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی دختران دچار اختلال بدریخت انگاری بدن در کلینیک پویش فهیم شهر تهران در سال 1400 تشکیل دادند، که از بین آنان تعداد 30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گروه گواه (15 نفر) جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش مقیاس اصلاح‌شده ییل_براون برای اختلال بدشکلی بدن، پرسشنامه خودتفسیری هاردین و پرسشنامه تنظیم هیجان بین‌فردی هافمن بودند. گروه آزمایش مهارت تنظیم هیجان مبتنی بر مدل گراس در طی 8 جلسه 60 دقیقه ای دریافت نمودند. نتایج نشان داد که آموزش تنظیم هیجان بر خودتفسیری و تنظیم هیجان بین‌فردی در دختران دچار اختلال بدریخت انگاری بدن تاثیر معنادار داشته است (05/0>P). بر اساس یافته‌های پژوهش می‌توان گفت که آموزش تنظیم هیجان منجر به کاهش خودتفسیری مستقل، افزایش تنظیم هیجانی بین‌فردی دختران دچار اختلال بدریخت انگاری بدن شده است. تفاصيل المقالة

پریشانی هیجانی به عنوان یک اختلال هیجانی در طولانی مدت می تواند عملکرد اجتماعی و زندگی روزمره افراد را تحت تاثیر قرار داده و سبب ایجاد درماندگی در آن ها شود. پژوهش حاضر با هدف اثر بخشی آموزش ذهن آگاهی بر تحمل پریشانی، تنظیم شناختی هیجان و معنای زندگی در دانشجویان دانشگاه پیام نور انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون_پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه پیام نور گرگان در سال تحصیلی 1401_۱400 بود که از این میان 30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی، در دو گروه کنترل (15 نفر) و گروه آزمایش (15 نفر) قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه تحمل پریشانی گاهر (2005)، تنظیم شناختی هیجان گرانفسکی (1991) و معنای زندگی استگر و همکاران (2006) بود. گروه آزمایش تحت 8 جلسه درمان ذهن آگاهی قرار گرفت و گروه کنترل تا پایان پژوهش هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده های پژوهش با آزمون تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرم افزار spss نسخه 24 انجام شد. یافته ها نشان داد درمان ذهن آگاهی تحمل پریشانی، تنظیم شناختی هیجان و معنای زندگی را افزایش داده است (001/0>p). درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی می تواند درتحمل پریشانی، تنظیم هیجان و معنای زندگی دانشجویان موثر واقع شود. تفاصيل المقالة