هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر انیمیشن‌های داستانی بر رشد اجتماعی و سازگاری اجتماعی در دانش‌آموزان کم‌توا‌‌ن‌ ذهنی آموزش‌ پذیر 14- 8 ساله شهرستان دزفول در سال تحصیلی 94-1393 است. روش پژوهش، شبه تجربی بود که با استفاده از طرح پیش‌آزمون و پس ‌آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری، کلیه دانش‌ آموزان کم ‌توان‌ ذهنی آموزش‌ پذیر مشغول به تحصیل در مدرسه استثنایی سوده به تعداد 70 نفر بود. نمونه پژوهش، 40 نفر از دانش‌ آموزان کم ‌توان‌ ذهنی آموزش‌پذیر دختر و پسر با طیف بهره‌هوشی 60 الی 74 بود که به صورت تصادفی ساده، انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. ابزارهای پژوهش شامل آزمون ریون رنگی کودکان، مقیاس رشد اجتماعی وایلند و پرسش‌نامه سازگاری اجتماعی کودکان بود. پایایی آزمون‎های رشد اجتماعی و سازگاری اجتماعی از طریق آلفای کرونباخ به ترتیب 0/75 و0/77 به دست آمد. گروه آزمایش 22 جلسه مداخله گروهی (تماشای داستان‌های الکترونیکی با انیمیشن) دریافت کرده و در مقابل، گروه کنترل هیچ‌گونه مداخله‌ای دریافت نکردند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل تحلیل واریانس مانکوا انجام شد. مقایسه نتایج آزمودنی‌ ها در پس ‌آزمون، نشان داد که میانگین رشد اجتماعی و سازگاری اجتماعی گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه افزایش معنی‌ داری یافته بود. بنابراین، نتیجه گرفته می‎شود که انیمیشن‎های داستانی بر رشد و سازگاری اجتماعی دانش‎آموزان کم توان ذهنی آموزش‎پذیر تأثیر مثبتی دارند. تفاصيل المقالة

ارزیابی درونی در نظام آموزش عالی از جمله سازوکارهای بهبود کیفیت است، بنابراین دانشگاه‌ها به منظور فراهم ساختن شرایط ارتقاء مستمر کیفیت خود باید پیوسته مورد ارزیابی قرار گیرند. پژوهش حاضر با هدف توسعه و بهبود کیفیت گروه‌های آموزشی دانشگاه آزاد شادگان از طریق ارزیابی درونی صورت گرفته است. روش تحقیق از نوع پژوهش ارزشیابی و رویه گردآوری داده‌ها توصیفی- پیمایشی استفاده شد. جامعه آماری مورد مطالعه شامل 2518 نفر با هفت زیر جامعه آماری بود که از میان آنان نمونه‌ای 633 نفری با روش سرشماری کامل برای مدیران گروه و اعضای هیأت علمی، کارکنان اداری، مسؤولین کتابخانه و نمونه‌گیری از جامعه دانشجویان و فارغ‌التحصیلان بر اساس جدول مورگان انتخاب شد. ابزار تحقیق شامل پرسش‌نامه محقق ساخته، مصاحبه و چک‌لیست بوده که سؤالات آن با توجه به رسالت و اهداف گروه‌های آموزشی در راستای هفت عامل، سی‌وپنج ملاک و صد و چهار نشانگر تدوین گردیده؛ روایی ابزارها روایی محتوایی بوده؛ پایایی ابزارها با ضریب آلفای کرونباخ بین 86/0 تا 94/0 به دست آمده است. نتایج ارزیابی نشان داد که عامل دانش‌آموختگان در سطح نامطلوب و بقیه عوامل در سطح نسبتاً مطلوب قرار دارند. به‌طورکلی وضعیت گروه‌ها در سطح نسبتاً مطلوب ارزیابی شد. تفاصيل المقالة