سابقه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین یکی از مهم‌ترین عوامل عفونت‌های فرصت ‌طلب بیمارستانی و جامعه به شمار می‌رود. امروزه افزایش مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌ ها موجب نگرانی جامعه پزشکی شده است. در این میان مقاومت به آنتی‌بیوتیک متی سیلین به دلیل محدود کردن درمان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف ردیابی ژن مقاومت به متی سیلین و بررسی ژنوتیپی کاست کروموزومی SCCmec در سویه‌های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از بینی کارکنان و تعیین الگوی حساسیت آنتی‌بیوتیکی این باکتری انجام شد.مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی-توصیفی 230 نمونه سواب بینی از کارکنان بیمارستان‌ های لارستان در سال 1394 جمع‌آوری گردید. شناسایی سویه‌های استافیلوکوکوس اورئوس با روش‌های استاندارد آزمایشگاهی انجام شد. در تمامی جدایه ها، سنجش الگوی حساسیت آنتی‌بیوتیکی با روش انتشار دیسک،حداقل غلظت بازدارندگی با روش E-test و حساسیت به متی سیلین با روش آگار اسکرین انجام شد. همچنین حضور ژن مقاومت آنتی‌بیوتیک mecA و تایپنگ SCCmec با روش multiplex PCR مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته‌ها: از مجموع نمونه‌های مورد بررسی 37 مورد (14.8%) آلوده به باکتری استافیلوکوکوس اورئوس بودند. از بین جدایه ها، 28 سویه (75.7%) دارای ژن مقاومت به متی سیلین بودند. از این بین 21 سویه (75%) اکتساب از جامعه و 7 سویه (25%) اکتساب از بیمارستان داشتند. همچنین نتایج تایپینگ سویه‌های SCC نشان داد که تایپ I با فراوانی 32.1 درصد و به دنبال آن تایپ IV (28.6%)، تایپ II (17.9%)، تایپ V (14.3%) و تایپ III (7.1%) به ترتیب فراوان ترین جدایه ها بودند. بیشترین مقاومت آنتی‌بیوتیکی سویه‌ها مربوط به آنتی‌بیوتیک‌های پنی‌سیلین (100%) و اگزاسیلین (60%) و کمترین میزان مربوط به ونکومایسین (0%) بود. با تعیین حداقل غلظت بازدارندگی ونکومایسن، میزان مقاومت حد واسط به ونکومایسین 28/5% شناسایی گردید. همچنین با آزمون آگار اسکرین، مقاوت به اگزاسیلین 92.8 درصد تشخیص داده شد.نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که میزان شیوع باکتری استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین بیش از 70 درصد است و بیشتر این جدایه ها کسب شده از جامعه بودند. این امر می‌تواند هشدار جدی در مورد ضرورت درمان عفونت ‌های ناشی از این باکتری و کنترل افراد ناقل در محیط بیمارستان را مطرح نماید. تفاصيل المقالة