سابقه و هدف: انتروکوک‌ها بخشی از فلور طبیعی روده انسان و حیوانات را تشکیل می‌دهند. در صورت خروج این باکتری‌ها از مکان طبیعی شان، عفونت‌هایی مانند باکترمی، اندوکاردیت و عفونت دستگاه ادراری را در بیماران بستری شده در بیمارستان ایجاد می‌کنند. این پژوهش با هدف ارزیابی شیوع سویه‌های انتروکوک مقاوم به ونکومایسین جدا شده از نمونه‌های مدفوع بیماران بخش مراقبت های ویژه انجام شد. مواد و روش‌ها: این پژوهش به صورت مقطعی-توصیفی بر روی 156 نمونه سوآب مدفوع جمع آوری شده از 3 بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان شهید بهشتی کاشان انجام شد. تشخیص انتروکوک‌ها با رنگ آمیزی گرم و آزمون‌های بیوشیمیایی انجام شد. تست سنجش مقاومت آنتی‌بیوتیکی با استفاده از معیارهای CLSI انجام شد. شناسایی انواع ژن‌های مقاومت به ونکومایسین با استفاده از روش PCR چندگانه انجام شد. یافته‌ها: انتروکوک‌ها در 135 نمونه مدفوع (5/86%) تشخیص داده شدند. میزان شیوع سویه‌های مقاوم به ونکومایسین 9/49% (58 مورد) بود. فراوانی ژن‌های vanA و vanC به ترتیب 69% و 9/6% بود. در این پژوهش هیچ کدام از ژن‌های vanB، vanD، vanE و vanG شناسایی نشد. 2/59% از بیماران دارای ژن مقاومت به ونکومایسین به 3 تا 4 آنتی‌بیوتیک و 4/35% از آن‌ها به 1 تا 2 آنتی‌بیوتیک مقاوم بودند. نتیجه گیری: یافته‌های ما نشان داد که مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها می‌تواند منجر به افزایش فنوتیپ مقاومت گردد. میزان شیوع سویه‌های مقاوم به ونکومایسین 6/3 برابر در بیمارانی که این آنتی‌بیوتیک را مصرف کرده بودند بیشتر بود. همچنین نتایج نشان داد که افزایش مصرف تعداد آنتی‌بیوتیک‌ها از 1 تا 2 به 3 تا 4 آنتی‌بیوتیک باعث افزایش 65/2 برابری مقاومت آنتی‌بیوتیکی در انتروکوک‌ها می‌شود. تفاصيل المقالة