بررسی میزان شیوع و بروز شپش در گله های مرغ بومی به عنوان منبع تغذیه روستاییان و مناطق کمتر توسعه یافته یکی از مهمترین دغدغه های بهداشتی برای کاهش ضریب تبدیل غذایی و بهبود راندمان تولید در این نوع پرندگان می باشد. هدف مطالعه حاضر بررسی میکروسکوپیک میزان شیوع و بروز گونه های مختلف شپش در پرندگان بومی شهرستان شهرکرد و مناطق حومه این شهرستان در سال 1396 تا 1397 می باشد. جمع آوری داده ها از آبان ماه 1396 تا اردیبهشت ماه 1397 از 200 پرنده بومی شهرستان شهرکرد و شهرهای حومه در استان چهار محال و بختیاری بصورت گشت در مراکز و نمونه های ارجاعی به کلینیک دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهرکرد صورت گرفت. روش شناسایی به کمک میکروسکوپ نوری و کلیدهای تشخیصی صورت گرفت. نتایج بررسی های انجام شده نشانگر آلودگی 60 درصدی (120 نمونه آلوده) به شپش و 40 درصد عدم آلودگی در بین پرندگان بومی می باشد. میزان آلودگی به هر گونه شپش بر اساس تعداد جدا شده شامل مناکانتوس استرامینوس به تعداد 42 مورد، منوپونون گالینه به تعداد 55 مورد، گونیودس دیسیمیلیس 30 مورد و مگنینیا کوبیتالس 10 مورد می باشد. تفاصيل المقالة

عقاب طلایی جزو پرندگان شکاری بزرگ ساکن مناطق کوهستانی و مرتفع ایران به شمار می آید. علل مختلفی با منشا انسانی یا طبیعی باعث بروز مشکلات مختلف برای این گونه گردیده است. در این گزارش تک کیس، یک بهله عقاب طلایی از سازمان محیط زیست استان چهارمحال و بختیاری به کلینیک دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهرکرد ارجاع گردید. علائم بالینی شامل بی حالی، عدم توانایی پرواز، زخم های سطحی و عمقی و نیز لنگش شدید در پای راست مشاهده گردید. تصویر رادیوگرفی شکستگی در استخوان های رادیوس و اولنا در بال و تیبیوتارسوس در پا را نشان داد. در این جراحی از متد جراحی پین گذاری برای بال و روش پلیت گذاری استخوانی با سیم ‌های سرکلاژ استفاده گردید. بعد از دوازده هفته مراقبت و انجام فعالیت های بازتوانی پرنده در محیط زندگی خود آزاد گردید. ارزیابی محیط زیستی حاکی از بهبود کامل و توانایی پرواز و شکار این عقاب در زیستگاه خود بود. تفاصيل المقالة