ادبیات تطبیقى از مهم ترین گونه هاى ادبى است که ما را در یافتن وجوه مشترک اندیشه هاىبزرگان جهان که ازنظر زمانى ومکانى از یکدیگر فاصله دارند، یارى مى رساند. میگل د.اونامونو، فیلسوف، شاعر و متکلم اسپانیایى با برجاى گذاشتن اثر مهم و عمیق خود، درد جاودانگى، تأثیر بسیارى بر اندیشمندان پس از خود و به ویژه فلاسفة اگزیستانسیالیستگذاشت. از سویى گزاره هاى اونامونو در باب ایمان به خدا، شباهت بسیارى به عرفاىشرقى دارد و ما را به مقایسة افکار این فیلسوف ژرف اندیش اسپانیایى با این افراد وامی دارد. با دیدگاه حافظ ایمان در مقاله حاضر تلاش شده است تا دیدگاه اونامونو دربارةشیرازى، شاعر و متفکر قرن هشتم ه. ق. مقایسه شود و گزاره هاى هر دو در باب ایمان وعشق به خداوند به محک تطبیق کشیده شود. این شباهت و همسانى را به خوبى مى توانبا ذکر شواهدى از درد جاودانگى اونامونو و ابیاتى از دیوان حافظ شیرازى نشان داد. تفاصيل المقالة