گیاه Verbascum cheiranthifolium Boiss. از خانواده Scrophulariaceae، در طب سنتی ایران و کشورهای همسایه به صورت خوراکی و موضعی برای درمان بیماری ها به کار می رود. در این پژوهش برای اولین بار مقدار فنول، فلاونوئید کل و خاصیت آنتی اکسیدانی عصاره قسمت های هوایی گیاه بومی ایران منطقه کلکچال تهران بررسی شد. برای سنجش میزان فنول و فلاونوئید به ترتیب از معرف های فولین سیو کالتیو و کلرید آلومینیوم و برای اندازه گیری پتانسیل آنتی اکسیدانی از روش DPPH استفاده شد. نتایج نشان داد محتوای فنولی و فلاونوئیدی برای نمونه ها به ترتیب 0/925میلی گرم گالیک اسید در هر گرم وزن خشک و 18/887 میلی گرم کوئرستین در هر گرم وزن خشک می باشد. در ارزیابی پتانسیل آنتی اکسیدانی به روش DPPH، مقدار IC50 برای BHT 72301/428 میکروگرم بر میلی لیترو برای عصاره 45829/364 میکروگرم بر میلی لیترمی باشد. در نتیجه خاصیت آنتی اکسیدانی این گیاه توان بالاتری در مقابل آنتی اکسیدان سنتزی BHT برخوردار است. نتایج این مطالعه نشان داد که این گیاه قدرت آنتی اکسیدانی خوبی در مقابل انواع سیستم های اکسیداتیو بوده و به عنوان یک آنتی اکسیدان طبیعی در دسترس می تواند در صنایع غذایی و دارویی مورد استفاده قرار گیرد. تفاصيل المقالة

In this research, initially, the sol-gel method was employed to produce γ-alumina and TiO2 catalysts with core-shell structure. Iron (III) was used as a dopant. The newlyproduced core-shells were Fe/TiO2// Fe/ γ-Al2O3 (FTFA). Sulfonated cobalt phthalocyanine was used as a dye pollutant in Merox process. By doping Fe in TiO2 catalyst, the efficiency of photocatalytic activity in photodegradation of sulfonated cobalt phthalocyanine was increased. Photocatalytic activity of Fe/TiO2// Fe/ γ-Al2O3 in UV irradiation was investigated and complete degradation of sulfonated cobalt phthalocyanine was confirmed via UV-Vis spectrophotometry and Total Organic Carbon analysis. Structure, morphology, and specification of new core-shell composites of FTFA were studied using several spectroscopic techniques. The efficiency of the FTFA catalyst is very good in alkaline media and close to the TiO2 catalyst performance in acidic media. The complete destruction process was investigated with TOC and the synthesized catalyst degraded 5 ppm of solution polluted by SCP in a maximum of 30 min. تفاصيل المقالة

چکیده جنس Satureja با نام فارسی مرزه از تیره نعنا است . گونه S. bachtiarica Bunge از گونه های انحصاری ایران می باشد. در این تحقیق سرشاخه S. bachtiarica در مرحله گلدهی کامل از 6 رویشگاه طبیعی در استان فارس جمع آوری گردید و پس از خشک کردن در شرایط آزمایشگاه به روش تقطیر با آب، مورد اسانس گیری و به روش خیساندن در حلال، مورد عصاره گیری قرار گرفت. ترکیبهای تشکیل دهنده اسانس‌ها با استفاده از کروماتوگرافی گازی (GC-FID) و کروماتوگرافی گازی متصل به طیف سنج جرمی (GC/MS)، و ترکیبهای پلی فنولی عصاره ها با استفاده از کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC)، مورد شناسایی قرار گرفت. بازده اسانس 6 جمعیت 4/2-1/1 درصد برحسب وزن خشک نمونه بدست آمد. ترکیب‌های عمده اسانس شامل تیمول (9/10- 8/49 درصد)، کارواکرول(1/1–7/49 درصد)، پارا- سیمن(0/18–8/32 درصد)، گاما- ترپینن (3/4– 5/7 درصد) و لینالول ( 3/3- 1/5 درصد) در جمعیت های مورد مطالعه بودند. از میان جمعیت های مورد بررسی، اسانس رویشگاه های کوهنجان و آباده- دیدگان به ترتیب بیشترین درصد تیمول با 8/49 درصد و کارواکرول 7/49 درصد را دارا بودند. نارنجنین، کارواکرول، هسپریدین، اوجنول، هسپرتین، رزمارنیک اسید و تیمول ترکیبهای پلی فنولی اصلی در شش جمعیت مورد مطالعه در مرزه بختیاری بودند. تنوع در میزان ترکیب‌ها در رویشگاه های مورد مطالعه نشان دهنده این است که تغییرات شرایط اکولوژیک بر میزان ترکیب‌های اسانس و عصاره مرزه بختیاری تاثیر مثبت داشته است. تفاصيل المقالة

سبزی تره ایرانی در زنجیره غذایی مردم ایران از جایگاه ویژه ای برخوردار است و توده‌های زیادی از آن با ویژگی‌های متفاوت در مناطق مختلف ایران کاشته و سازگاری یافته اند. لذا به منظور به‌نژادی در این سبزی، آزمایشی به ‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاٌ تصادفی با سه تکرار و در هفت توده منتخب انجام پذیرفت. از ترکیب های مختلف تنظیم‌کننده‌ رشد 2,4-D به غلظت‌های صفر، 2، 4 میلی‌گرم بر لیتر و BA با غلظت صفر، 2، 4 میلی‌گرم بر لیتر در محیط کشت‌ها استفاده گردید. تیمارها بر چتر گل های باز نشده انجام شد و درصد رویان‌زایی، درصد باززایی، درصد بقا، درصد شیشه‌ای شدن، درصد کالوس‌زایی ریزنمونه ها و تعداد گیاهان هاپلوئید مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد توده شادگان در محیط کشت حاوی4 میلی گرم در لیتر BA و 2 میلی گرم در لیتر 2,4-D دارای بیشترین درصد رویان‌زایی(81/12%) و درصد باززایی(6/12%) بود. در توده اراک بیشترین درصد کالوس زایی (51/0%) و در توده شادگان کمترین (16/0%) میزان مشاهده شد. از مجموع 42525 گل کشت شده، 1001 رویان(35/2 %) و 972 باززائی(1/97 %) و 946 گیاه (5/94%) بقا یافتند. در مجموع هفت گیاه هاپلوئید به دست آمد که بیشترین تعداد هاپلوئیدی مربوط به توده گیلان به تعداد 4 گیاه از مجموع 6075 گل کشت شده و در محیط کشت دارای4 میلی گرم در لیتر BA و 2 میلی گرم در لیتر2,4-D بود. تفاصيل المقالة