اهمّیّت آموزش و انتقال مفاهیم در دوران کودکی بر هیچ کس پوشیده نیست. این پژوهش که با روش کتابخانهای و توصیفی صورت پذیرفته در صدد تبیین نقش مربیان والدین در تعمیق باورهای دینی در کودکان است. بخش اعظم اطلاعات مورد نظر نگارنده به روش کتابخانهای و جستوجو در نتایج یافتهها أکثر
اهمّیّت آموزش و انتقال مفاهیم در دوران کودکی بر هیچ کس پوشیده نیست. این پژوهش که با روش کتابخانهای و توصیفی صورت پذیرفته در صدد تبیین نقش مربیان والدین در تعمیق باورهای دینی در کودکان است. بخش اعظم اطلاعات مورد نظر نگارنده به روش کتابخانهای و جستوجو در نتایج یافتههای مکتوب دیگران صورت گرفته و به منظور تکمیل و تأیید اطلاعات نیز با روش مصاحبه از کارشناسان تعلیم و تربیت دینی جنبههای مختلف آن مورد بررسی قرار گرفته است. روشهای الگوآفرینی، محبت، تشویق، بصیرتبخشی و روش قصهگویی مؤثرترین روشهای قرآنی هستند که والدین و مربیان را در درونی کردن آموزههای دینی درکودکان و نوجوانان یاری میدهند.
تفاصيل المقالة
شیوه و نوع زیستی که خداوند به انسان معرفی میکند، حیات طیبه است که مظهری از حیات حقیقی خداوند است؛ حیاتی در جای جای خود پاکی و طهارت متبلور است و عاری از هر نوع خباثت و آلودگی است، از ایمان و عمل صالح شروع شده تا در مراتب کمال عبودیت، انسان را مقرّب درگاه پروردگار خویش أکثر
شیوه و نوع زیستی که خداوند به انسان معرفی میکند، حیات طیبه است که مظهری از حیات حقیقی خداوند است؛ حیاتی در جای جای خود پاکی و طهارت متبلور است و عاری از هر نوع خباثت و آلودگی است، از ایمان و عمل صالح شروع شده تا در مراتب کمال عبودیت، انسان را مقرّب درگاه پروردگار خویش کند. در این مقاله به بررسی همسازگاری و بهم تنیدگی حیات طیبه در نهج البلاغه با توجه به تعریف و مفهوم آن پرداخته شد. از جمله شاخصهای مد نظر حیات طیبه اعم از قناعت و عمل صالح بر اساس خطبهها، نامهها و حکمتهای امام علی(ع) انتخاب و ضمن ارائه توضیحات و سپس شاخصها، مستند گردید.
تفاصيل المقالة
هدف اصلی این پژوهش، بررسی مسئولیتپذیری اجتماعی از منظر قرآن و اسلام است.این مطالعه با رویکرد کیفی و به روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است و دادههای مورد نیاز، از بررسی متون اسلامی و به روش کتابخانهای و الکترونیکی استخراج گردیده است، جامعه تحلیلی تمام منابع مربوط به م أکثر
هدف اصلی این پژوهش، بررسی مسئولیتپذیری اجتماعی از منظر قرآن و اسلام است.این مطالعه با رویکرد کیفی و به روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است و دادههای مورد نیاز، از بررسی متون اسلامی و به روش کتابخانهای و الکترونیکی استخراج گردیده است، جامعه تحلیلی تمام منابع مربوط به موضوع پژوهش و نمونه تمامی مواردی است که پژوهشگر بضاعت علمی و موقعیتی دستیابی به آن را داشته است. ابتدا مؤلفههای مسئولیتپذیری از دیدگاه اسلام شناسایی و از بین آنها بعد اجتماعی(در ارتباط با دیگران) مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس یافتههای پژوهش، مؤلفههای مسئولیتپذیری را میتوان تحت چهار عنوان معرفی نمودکه عبارتاند از اعتقادی، فردی، اجتماعی و در قبال محیط طبیعی. نتایج بررسی بُعد اجتماعی مسئولیتپذیری بیانگر آن است که انسان موجودی اجتماعی است و زندگی اجتماعی، منشأ حقوق و تکالیف معینی است که انسان با توجه به کرامت و مسئولیت خویش باید آنها را رعایت کند تا زمینهساز تحقّق عدالت اجتماعی باشد.
تفاصيل المقالة
پژهش حاضر به منظور بررسی وتحلیل مبانی، اهداف ، اصول و روشهای تربیت شهروندی بر اساس اسناد بالادستی صورت گرفته است واز نوع کیفی می باشد.داده های مورد نیاز به روش اسنادی با رعایت اصل اشباع شدگی از میان این پنج سند گرد آوری شده اند : 1- سند تحول بنیادین آموزش و پرورش 2- أکثر
پژهش حاضر به منظور بررسی وتحلیل مبانی، اهداف ، اصول و روشهای تربیت شهروندی بر اساس اسناد بالادستی صورت گرفته است واز نوع کیفی می باشد.داده های مورد نیاز به روش اسنادی با رعایت اصل اشباع شدگی از میان این پنج سند گرد آوری شده اند : 1- سند تحول بنیادین آموزش و پرورش 2- برنامه ششم توسعه 3- منشور حقوق شهروندی 4- الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت 5- برنامه درسی ملی . داده های مورد نظر به روش توصیفی– تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند . بعد از بررسی و تحلیل اسناد فوق و طبق آنچه درمکاتب فلسفی بیان شده است مبانی شامل هستی شناسی،معرفت شناسی وارزش شناسی است به این نتیجه رسیدیم که مبانی تربیت شهروندی براساس اسناد مورد نظر عبارتند از: هستی شناسی آن همان جهان مادی است که در رابطه با شهروند و تربیت شهروندی جامعه بشری می باشد.معرفت شناسی انضمامی بودن وتکثر است وارزش شناسی آن آزادی ، قدرت و فضیلت است. اهداف تربیت شهروندی براساس اسناد مورد نظر عبارتند از:پرورش انسان بر سازنده،رشد قابلیت خود ابرازی،عقلانی شدن،اخلاقی شدن،پرورش انسان متسامح ، تحکیم قدرت وگسترش روابط بین الاذهانی. همچنین اصول تربیت شهروندی براساس اسناد فوق عبارتند از: خودانگیختگی ، انکشاف ،بسط اندیشه،تصدیق دیگری،ناهمسانی،تمرکز زدایی،تعامل پایدار و درنهایت روشهای تربیت شهروندی شامل موارد زیر است:روابط میان فردی ، دیالوگ و گفت وگو