امروزه توجه به نقش پیش بینی کننده استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی در میان دانشجویان از اهمیت قابل‌ملاحظه‌ای برخوردار است. (زمینه). این پژوهش به نقش شبکه های اجتماعی مجازی در راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و رشد توانایی آینده‌پژوهی دانشجویان دانشگاه خوارزمی تهران می پردازد (هدف). روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشگاه خوارزمی هستند که در سال تحصیلی 95-96مشغول به تحصیل بودند. تعداد356 دانشجو با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به عنوان اندازه نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه استفاده از شبکه های اجتماعی شی، لو، یانگ، لی و کای (2014)، راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پینتریج (1990) و پرسشنامه توانایی آینده‌پژوهی پارسا و همکاران (1390) بود. پایایی ابزارها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و روایی آن ها با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی و همبستگی بین مؤلفه ها تأیید شد (روش). میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی توسط دانشجویان بر مؤلفه های راهبردهای یادگیری خودتنظیمی با ضریب بتای 75/0 و سطح معنی‌داری 05/0 نشان داد که این فرضیه مورد تأیید واقع می‌شود. بنا به نتایج فرضیه دوم پژوهش ضریب بتا برای توانایی محاسبه، درک مفهومی و روحیه آینده نگری برابر با 68/0، 72/0 و 74/0 می‌باشد به‌طوری‌که همه در سطح 05/0 معنی‌دار می باشند و این فرضیه هم تأیید می شود (یافته ها). نتایج پژوهش نشان داد که دانشجویان در استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی، نمره بالاتری در راهبردهای یادگیری خودتنظیمی، باورهای انگیزشی، توانایی محاسبه، درک مفهومی و روحیه آینده نگری کسب کرده اند (نتیجهگیری). تفاصيل المقالة

پژوهش حاضر با هدف شناسایی مؤلفه های فرهنگ یادگیری دانش‌آموزان دورۀ اول ابتدایی و با استفاده از روش قوم‌نگاری انجام شد. محدودۀ پژوهش حاضر، مدارس ابتدایی دورۀ اول شهر داراب (استان فارس) در سال تحصیلی 1398-1399 بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند، 12 کلاس از 6 مدرسه برای مشاهده و مصاحبۀ قوم‌نگارانه با معلمان و دانش آموزان انتخاب شد. برای تجزیه و تحلیل داده های حاصل از مشاهدۀ مشارکتی و مصاحبۀ قوم‌نگارانه، از روش نظام دار منسوب به استراوس و کوربین استفاده شد. بر اساس این رویکرد، داده ها در سه سطح کدگذاری باز، محوری و گزینشی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. اعتبار کدهای تنظیم شده و صحت یافته ها با استفاده از روش مرور همتایان و کنترل اعضا بررسی شد. پایایی کدگذاری های انجام شده نیز با استفاده از روش توافق کدگذاران و ضریب کاپای کوهن 88/0 و 86/0 محاسبه شد. یافته های پژوهش نشان داد که فرهنگ یادگیری دانش‌آموزان ابتدایی دارای 6 مؤلفۀ ارزشیابی، روابط و تعاملات، انگیزش تحصیلی، محیط یادگیری، رفتارهای آموزشی دانش آموزان و مدیریت فعالیت های یاددهی-یادگیری است. به طور کلی طبق مشاهدات انجام شده در فرهنگ یادگیری دانش‌آموزان ابتدایی دورۀ اول، معلم‌محور و مرکز اصلی کلاس بوده و فرایندهای یاددهی-یادگیری را هدایت و کنترل می کند. تفاصيل المقالة