مقدمه و هدف: این پژوهش با هدف مقایسه الگوهای ارتباطی، سبک‌های ابراز هیجان و میزان صمیمیت در بین زنان خیانت دیده و عادی انجام شد
مواد و روش­ها: روش پژوهش توصیفی و از نوع علی-مقایسه‌ای بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان خیانت دیده و عادی شهر تهران در سال 1396 بودند. از بین زنان خیانت دیده 65 نفر و از زنان عادی نیز 65 نفر به‌صورت نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. از پرسشنامه الگوهای ارتباطی (CPQ)، پرسشنامه ابرازگری هیجان (EEQ)، پرسشنامه دوسوگرایی در ابراز هیجان (AEEQ) و مقیاس صمیمیت زناشویی (MIS) برای جمع‌آوری اطلاعات استفاده شد. داده‌ها توسط آزمون مانوا و نرم‌افزار SPSS-22 تحلیل شدند
یافته­ها: یافته‌ها نشان داد که بین زنان خیانت دیده و عادی در الگوهای ارتباطی، برخی از سبک‌های ابراز هیجان و صمیمیت تفاوت معناداری وجود دارد.
بحث و نتیجه­گیری: بر این اساس می‌توان نتیجه گرفت که زنان خیانت دیده در ازدواج خود عمدتاً از الگوهای ارتباطی ناکارآمدی استفاده می‌کنند، ابراز هیجان مثبت در بین آنان به‌درستی صورت نمی‌گیرد وصمیمیت در ازدواجشان ضعیف است. نتایج این پژوهش می‌تواند در آموزش‌های روانی و مشاوره‌های زناشویی مورد استفاده قرار گیرد. تفاصيل المقالة