پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تربیت اخلاقی در رعایت حجاب دانشجویان دختر دانشگاه کاشان انجام شده است. این پژوهش از نظر اجرا توصیفی ـ همبستگی می­باشد. جامعه آماری، کلیه دانشجویان دختر دانشگاه کاشان در مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد در سال تحصیلی 95-1394 به تعداد 3252 نفر بود که از میان آن­ها با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای متناسب با حجم 344 نفر انتخاب شدند. برای جمع­آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق­ساخته تربیت اخلاقی و حجاب استفاده شده است. سنجش روایی سازه­ای با استفاده از آماره KMO برای تربیت اخلاقی 94/0 و برای حجاب 91/0 و پایایی پرسشنامه­ها از طریق  آلفای ­کرونباخ برای تربیت اخلاقی 95/0 و برای حجاب 92/0 برآورد شده است. تجزیه و تحلیل داده­ها در دو سطح توصیفی(فراوانی، درصد، کمینه و بیشینه، میانگین و انحراف معیار) و استنباطی(رگرسیون، مدل معادلات ساختاری، آزمون t  و F ) با کمک نرم­افزار SPSS_{22 و} AMOS₂₂ انجام شد. یافته­ها حاکی از آن است که متغیر تربیت اخلاقی توانسته است 44/77 درصد از تغییرات حجاب را پیش­بینی کند. نتایج تحلیل داده­ها نشان از معنادار بودن نقش تربیت اخلاقی و هر یک از مؤلفه­های آن در رعایت حجاب دانشجویان دارد. بر این اساس هر چه هر یک از مؤلفه­ها تقویت شود میزان رعایت حجاب مناسب­تر خواهد (05/0 p<). تفاصيل المقالة