در سالهای اخیر استفاده از نانو ذرات متخلخل هیدروکسی آپاتیت بـه علـت خـواص برتـر آنهـا،
کاربرد وسیعی در رهایش دارو و مهندسی بافت استخوان پیدا کردهاند. در این مطالعه، با استفاده از پلیمرهای ژلاتین،کیتوزان مصنوعی و کیتوزان
أکثر
در سالهای اخیر استفاده از نانو ذرات متخلخل هیدروکسی آپاتیت بـه علـت خـواص برتـر آنهـا،
کاربرد وسیعی در رهایش دارو و مهندسی بافت استخوان پیدا کردهاند. در این مطالعه، با استفاده از پلیمرهای ژلاتین،کیتوزان مصنوعی و کیتوزان طبیعی پوست میگو،نانوذرات متخلخل هیدروکسی آپاتیتبه روش سل ژل تهیه و زیست فعالی آنها بررسی شد. شناسایی فازی و ریزساختاری با آنالیزهای پراش پرتو ایکس (XRD) و میکروسکوپهای الکترونی روبشی (SEM) و گسیل میدان (FE-SEM) انجام شد. اندازه گیری سطح ویژه و توزیع تخلخلها توسط آنالیز BET انجام گردید و دادهها بر اساس نمودارهای BJH و ایزوترمهای جذب/واجذب گزارش شد. زیست فعالی نمونههای تف جوشی شده با غوطهوری آنها در محلول شبیهسازی شده بدن به مدت 28 روز در دمای
◦C37 ارزیابی شد. طبق نتایج میکروسکوپ الکترونی گسیل میدان، پودرهای سنتز شده بصورت آگلومرههایی با ذرات نانومتری در محدوده nm 25-10بودند. نتایج نشان داد این نانو ذرات عمدتاً بصورت مزوحفره بوده و نمونه هیدروکسی آپاتیت سنتز شده با ژلاتین در مقایسه با نمونههای سنتز شده با استفاده از کیتوزان طبیعی و مصنوعی اندازه ذرات کوچکتر و همچنین تخلخلهای ریزتر و یکنواختتر داشت و بعد از غوطهوری نمونهها در محلولSBFبلورهای آپاتیت بیشتر و یکنواختتری نسبت به نمونههای دیگر روی سطح آن نشسته بود.
تفاصيل المقالة