زنان روستایی، عامل بسیار مهمی در تحقق توسعه­ی پایدار می­باشند. این نیمه­ی فراموش شده، علی­رغم سعی و تلاش­های فراوانی که متحمل می­شوند، از رفاه و کیفیت زندگی مناسبی برخوردار نیستند و در اکثر برنامه­های توسعه مورد توجه قرار نمی­گیرند. از این رو، در این پژوهش توصیفی- همبستگی سعی شده است که به بررسی میزان رضامندی زنان روستایی از کیفیت زندگی خود پرداخته شود. این مطالعه بر روی 367 نفر از زنان روستایی شهرستان هرسین انجام گرفته است. برای انتخاب افراد، از روش نمونه­گیری طبقه­ای چند مرحله­ای استفاده شد. به منظور جمع آوری داده­ها، از پرسشنامه 4 قسمتی بهره گرفته شد. ضریب آلفای کرونباخ بدست آمده، نمایانگر پایایی مناسب مقیاس­های طراحی شده است (بخش دوم 86/0، بخش سوم 84/0 و بخش چهارم 91/0). تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم افزار SPSS نشان داد که میزان رضامندی زنان روستایی از کیفیت زندگی خود متوسط رو به پایین می­باشد. هم­چنین براساس یافته­ها، زنان روستایی به ترتیب از نظر؛ تامین نیازهای فرصت و فراغت، بهزیستی و نیازهای اولیه احساس نارضایتی می­کنند و همین مسئله، کیفیت زندگی آنها را تحت تاثیر خود قرار داده است. تفاصيل المقالة

هدف از این مطالعه‌ی توصیفی- پیمایشی، بررسی راهکارهای کاهش تلفات و ضایعات نان در بین زنان شهر کرمانشاه بود. جامعه‌ی آماری این پژوهش زنان خانه دار شهر کرمانشاه بودند (198270= N) که تعداد 326 نفر از آنان با استفاده از روش نمونه-گیری خوشه ای، به عنوان نمونه‌ی آماری انتخاب شدند. جهت تحلیل داده‌ها از آماره‌های توصیفی و روش تحلیل عاملی استفاده شد. بر اساس یافته‌ها، نان قوت غالب خانواده‌های کرمانشاهی را تشکیل می‌دهد. به گونه‌ای که تمامی زنان شرکت کننده در این پژوهش دست کم روزی یک‌بار غذای نانی مصرف می‌کنند. هم چنین، نتایج نشان دادند که در بین گروههای درآمدی گوناگون، زنان خانواده‌های پر درآمد و متوسط شهر کرمانشاه به ترتیب کم‌ترین و بیش‌ترین توجه را به مصرف صحیح نان داشتند. بیش‌ترین ضایعات نان مربوط به اطراف آن بود و در بین انواع نان به ترتیب نان لواش سنتی دارای کم ترین ضایعات و نان-های سنگک ماشینی، سنگک سنتی، لواش ماشینی و تافتون در رتبه‌های بعدی از لحاظ ضایعات نان قرار دارند. بر این اساس، باید سعی در ترویج نان‌هایی با ضایعات کم تر داشت. از دیدگاه زنان، برخورد قاطع دولت با نانوایی‌های با نان بی کیفیت، خرید نان به اندازه‌ی مصرف، نظارت مستمر دولت بر کار نانوایی‌ها و برگزاری برنامه‌های آموزشی می‌تواند نقشی چشم گیر در کاهش ضایعات و تلفات نان داشته باشد. لذا، توصیه می‌شود که مسئولان و برنامه‌ریزان در جهت تدوین برنامه‌های کاهش ضایعات نان، از راهکارهای بدست آمده، استفاده کنند.   تفاصيل المقالة