این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر استرس شغلی کارشناسان شهرداری شیراز انجام شد. روش پژوهش حاضر، روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون همراه با دوگروه کنترل و آزمایش است . جامعه آماری این پژوهش، کارشناسان شهرداری شیراز بودند که از بین آنها به طور تصادفی و به روش خوشه ای یک مرحله ای، 46 نفر از کارشناسان به عنوان نمونه ( 22 نفر گروه آزمایش و 24 نفر گروه کنترل) انتخاب شدند. دو گروه از نظر مشخصات دموگرافیک (جنسیت، تحصیلات، سن، وضعیت تاهل، سابقه کار) همتاسازی شدند . سپس در هر دوگروه پیش آزمون اجرا گردید و پس از مداخله ی آموزشی که شامل برگزاری کارگاه آموزشی مهارت های ارتباطی در گروه آزمایش بود، پس آزمون و به فاصله یک ماه بعد نیز آزمون پیگیری برگزار گردید . برای اجرای آزمون ها ، از با روایی وپایایی مناسب استفاده شد. نتایج به دست HSE پرسشنامه استرس شغلی آمده حاکی از کاهش معنادار استرس شغلی گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل پس 0.05 بود در زیر مقیاس های استرس شغلی فقط در p< ازمداخله ی آزمایشی در سطح 0.05 کاهش معنادار مشاهده شد ، در p< در سطح « ارتباط » و « حمایت همکار » دو بعد سایر زیرمقیاس ها(تقاضا، کنترل، حمایت مسئول، نقش و تغییرات ) تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد.   تفاصيل المقالة