هدف از این پژوهش، بررسی رابطه‌ی بین هوش و سلامت سازمانی در دانشگاههای شهر اصفهان از نظر اعضای هیئت علمی آن‌ها بود. مولفه‌های هوش سازمانی از نظر آلبرشت شامل: چشم انداز استراتژیک، میل به تغییر، سرنوشت مشترک، جرات و شهامت، فشار عملکرد، کاربرد دانش و اتحاد و توافق و مولفه های سلامت سازمانی از نظر هوی و میسکل شامل:پشتیبانی منابع، یگانگی نهادی، روحیه، تاکید بر پیشرفت تحصیلی، نفوذ مدیر، ملاحظه گری و ساخت دهی می‌باشد. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی و جامعه‌ی آماری شامل تمام اعضای هیئت علمی دانشگاههای شهر اصفهان در سال تحصیلی 89-1388 بود که تعداد آن‌ها حدود 1793 نفر می‌باشد و از راه نمونه گیری طبقه‌ای متناسب با حجم، تعداد 211 نفر از آن‌ها به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری این پژوهش پرسشنامه‌های، هوش سازمانی آلبرشت با 35 گویه و پرسشنامه‌ی سلامت سازمانی هوی و فیلدمن با 43 گویه می‌باشد. مقدار آلفای کرونباخ پرسشنامه‌ی هوش سازمانی 93 /0 و پرسشنامه‌ی سلامت سازمانی 86/0 محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌های بدست آمده از اجرای پرسشنامه‌ها، در سطح آمار توصیفی از فراوانی، درصد، فراوانی تراکمی، میانگین، انحراف معیار و واریانس و در سطح آمار استنباطی از ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چندگانه و تحلیل واریانس چند متغیره استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان دادند که بین هوش سازمانی و سلامت سازمانی درجه‌ی متوسطی از رابطه وجود دارد؛ بین فشار عملکرد با یگانگی نهادی در سطح 05/0≥p ارتباط معنی دار و مستقیم است؛ بین مولفه‌های هوش سازمانی با ملاحظه گری ارتباط معنی دار نمی‌باشد. بین مولفه‌های جرات و شهامت، اتحاد و توافق و فشار عملکرد با ساخت دهی در سطح 05/0≥p ارتباط معنی دار و مستقیم است. بین سرنوشت مشترک، میل به تغییر و جرات و شهامت با روحیه نیز در سطح 05/0≥p ارتباط معنی دار و مستقیم مشاهده شد. بین سرنوشت مشترک با تاکید علمی نیز در سطح 05/0≥p ارتباط معنی دار و مستقیم می‌باشد. بین سرنوشت مشترک و اتحاد و توافق با پشتیبانی منابع در سطح 05/0≥p ارتباط معنی دار و مستقیم می‌باشد. تفاصيل المقالة