در این مطالعه از روش همرسوبی با در نظر گرفتن دو متغیر برای ساخت نانوذرات NiFe
2O
4 بهره گرفته شده است. دو متغیر روش سنتز یکی شیب دمایی رسیدن به دمای عملیات حرارتی C° 500 شامل C/sec° 10 ، C/sec° 35 و C/sec° 60 و دیگری ف
أکثر
در این مطالعه از روش همرسوبی با در نظر گرفتن دو متغیر برای ساخت نانوذرات NiFe
2O
4 بهره گرفته شده است. دو متغیر روش سنتز یکی شیب دمایی رسیدن به دمای عملیات حرارتی C° 500 شامل C/sec° 10 ، C/sec° 35 و C/sec° 60 و دیگری فشار اکسیژن خالص به عنوان اتمسفر عملیات حرارتی به مدت یک ساعت در psi5/0، psi1 و psi5/1 میباشد. به این ترتیب نه نمونه بهدست آمده است که در بین آنها، نمونه با بهترین پاسخحسگری به فرمالدئید( نمونه با شیب دمایی C/sec° 10 و فشار اکسیژن خالص psi1 )، مورد مطالعه ساختاری قرار گرفته است. برای بررسی ساختار این نانوذرات، از آزمایشهای پراش پرتو ایکس، میکروسکوپ الکترونی روبشی، میکروسکوپ الکترونی عبوری و طیف نشری فلوئورسانس پرتو ایکس استفاده شده است. آزمون پراش پرتو ایکس، تشکیل فاز فریت نیکل را تایید می کند. آزمایشهای میکروسکوپ الکترونی روبشی و میکروسکوپ الکترونی عبوری، نانو ساختار بودن فریت نیکل را تایید مینماید. آزمایش طیف نشری فلوئورسانس پرتو ایکس، نسبت فرمولی ارائه شده NiFe
2O
4 را تایید میکند. خاصیت حسگری NiFe
2O
4 در برابر گاز فرمالدئید، در دمای 100 درجه سانتیگراد بررسی شد. برای آزمون حساسیتپذیری نانوحساسه ها از یک سیستم آزمایشگاهی با قابلیت کنترل دما و رطوبت با حجم 5 لیتر استفاده شده است. این سیستم مجهز به یک گرمکن حساسه با کنترل دما برای گرم کردن حساسهها میباشد. برای این نانوحساسه با بهترین پاسخ به فرمالدئید در دمای 100 درجه سانتیگراد به ثبت رسیده است. در این راستا رابطه بین غلظت گاز فرمالدئید ( از ppm20 تا ppm200) و تغییر مقاومت نانوحساسه مورد بررسی قرار گرفته است.
تفاصيل المقالة