کارآفرینی می‌تواند به عنوان یک مدل توسعه‌ی اقتصادی در جوامع روستایی در نظر گرفته شود. لذا کارآفرینی و خوداشتغالی دانش‌آموختگان کشاورزی در روستا از جمله مهم‌ترین سیاست‌های نظام آموزش عالی کشاورزی کشور است و از آن‌جایی که ویژگی‌ها و صلاحیت‌های افراد بر رفتار کارآفرینانه‌ی آنان مؤثر است، بنابراین تحقیق حاضر با هدف بررسی تأثیر مؤلفه های روانشناختی بر میزان رفتار کارآفرینانه دانشجویان کشاورزی به انجام رسید. جامعه‌ی مورد مطالعه دانشجویان سال آخر رشته مهندسی کشاورزی مقطع کارشناسی دانشگاه رازی بودند که160 نفر از آنان با روش نمونه گیری تصادفی سیستماتیک انتخاب شدند. روایی پرسشنامه با کمک پانل متخصصان و پایایی آن با مقدار ضریب آلفایکرونباخ( 82/0)تأیید شد. نتایج نشان داد که نیت کارآفرینی در اکثر دانشجویان متوسط است ( 25/76 درصد). بر اساس شاخص های برازندگی، متغیرهای به کار رفته در پژوهش ( روحیه ی توفیق طلبی، اراده، کنترل درونی، استقلال طلبی، خلاقیت و ریسک پذیری) مدل مناسبی برای تبیین تأثیر مؤلفه های روانشناختی بر میزان رفتار کارآفرینانه دانشجویان کشاورزی است. بر اساس مدل رگرسیونی نیز متغیرهای اراده و کنترل درونی می توانند 47 درصد از تغییرات نیت کارآفرینی را تبیین کنند. بازبینی برنامه های آموزش عالی، برگزاری دوره ها و کارگاه های تخصصی، انتخاب شیوه های مناسب تدریس و تشکیل گروه های تحقیقاتی در حوزه ی کارآفرینی توصیه می گردد. تفاصيل المقالة

مهاجرت های روستا به شهر از مهم‌ترین دلایل سالخوردگی شاغلان بخش کشاورزی است. از آن جا که اکثر مهاجران را جوانان جویای کار تشکیل می‌دهند، در نتیجه نوعی عدم تعادل (از نظر ساختار سنی) بین جمعیت شاغل در مناطق شهری و مناطق روستایی پدید آمده‌است. اگرچه عوامل اقتصادی از عوامل مهمی است که باعث مهاجرت جوانان روستایی به شهر ها می شود اما نیازهای دیگرِ این قشر از جامعه روستایی نباید دور از نظر بماند. لذا هدف از این تحقیق بررسی عوامل مؤثر بر تمایل جوانان روستایی برای ماندن در روستا بود. این مطالعه از نوع تحقیقات کمی بوده که با روش پیمایشی و با استفاده از ابزار پرسشنامه انجام شد. جامعه آماری تحقیق را جوانان ساکن در دهستان سرفیروزآباد شهرستان کرمانشاه تشکیل دادند(. با روش نمونه گیری تصادفی از هر گروه در مجموع 291 نفر انتخاب شدند. نتایج رگرسیون لجستیک نشان داد که متغیرهای تحصیلات، تعداد سفر به شهر در ماه، فاصله از شهر، علاقه به محیط روستا، داشتن زمین زراعی و نداشتن توان مالی برای زندگی در شهر و کسب درآمد کافی در روستا می توانند 60 تا80 درصد از تغییرات متغیر وابسته (تمایل یا عدم تمایل به ترک روستا) را پیش بینی کنند. تفاصيل المقالة