به منظور بررسی اثر آبیاری تکمیلی و محلول پاشی غلظت های مختلف متانول بر عملکرد کیفی و برخی صفات فیزیولوژیکی گلرنگ، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار، در سال زراعی 1394-1393 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد کمالوند واقع در 5 کیلومتری شهرستان خرم آباد اجرا شد. عوامل مورد مطالعه شامل محلول پاشی متانول در چهار سطح (محلول پاشی آب مقطر، محلول پاشی متانول با غلظت های 15، 20 و 25 درصد حجمی) و عامل آبیاری تکمیلی در سه سطح (عدم آبیاری تکمیلی، آبیاری تکمیلی در مرحله غوزه دهی و آبیاری تکمیلی در مرحله غوزه دهی و پر شدن دانه) بودند. نتایج آزمایش نشان داد بیشترین شاخص سطح برگ، محتوای نسبی آب برگ، سبزینگی برگ، و درصد روغن در آبیاری تکمیلی در مراحل غوزه دهی و پر شدن دانه بود ولی بیشترین درصد پروتئین در عدم آبیاری تکمیلی بود. همچنین بیشترین ا سبزینگی برگ، درصد پروتئین و درصد روغن در محلول پاشی متانول با غلظت 20 درصد حجمی دیده شد ولی بیشترین شاخص سطح برگ در محلول پاشی متانول با غلظت 25 درصد حجمی مشاهده شد. نتایج نشان داد جهت حصول حداکثر عملکرد کیفی تیمار آبیاری تکمیلی در مراحل غوزه دهی و پر شدن دانه و محلول پاشی متانول با غلظت 20 درصد حجمی نسبت به سایر عوامل آزمایشی مناسب تر بود. تفاصيل المقالة