هدف از انجام این پژوهش، دستیابی به مدلی جدید جهت اندازه‌گیری میزان موفقیت سازمان در فرآیند مدیریت استراتژیک خود می‌باشد. به‌عبارت دیگر مدل پیشنهادی تحقیق در پی امتیازدهی به عملکرد استراتژی سازمان (اعتبارسنجی استراتژی یا ممیزی استراتژی سازمان) می‌باشد. مساله پیش‌رو این است که تاکنون مدلی جامع و کامل که به عملکرد استراتژی سازمان امتیاز بدهد و فرآیند تدوین، اجرا و ارزیابی استراتژی را مورد ممیزی قرار دهد توسعه پیدا نکرده‌است. یک خلاء جدی در بحث ممیزی استراتژی رویت می‌شود. مدل‌های موجود برای ممیزی استراتژی سازمان دارای چند نقطه ضعف می‌باشند: اول اینکه این مدل‌ها کیفی هستند و نتیجه ممیزی را در قالب اعداد و ارقام ملموس گزارش نمی‌دهند. دوم اینکه این مدل‌ها جامع نیستند و هر یک فقط به بخشی از مفهوم استراتژی توجه دارند. به‌عنوان مثال یک مدل فقط استراتژی‌های منابع انسانی را ممیزی می‌کند، مدل دیگر بر روی ممیزی استراتژی فناوری اطلاعات تمرکز دارد و مدل دیگر بر روی منابع سازمان و خلق مزیت رقابتی متمرکز است. در پژوهش پیش‌رو به کمک مطالعات آرشیوی و کتابخانه‌ای، تحلیل محتوا و مصاحبه با افراد خبره (روش دلفی) به مدلی تجربی در خصوص ارزیابی اعتبار استراتژی پرداخته شده‌است و جهت بررسی اعتبار مدل، این مدل در یک شرکت تولیدی شیشه پیاده‌سازی شده‌است. یافته‌ها نشان داد مدل پیشنهادی می‌تواند معیارهای لازم را برای کمی‌سازی اعتبار استراتژی‌ها پیشنهاد دهد. این مدل نسبت به مدل‌های کنونی جامع‌تر بوده و تلاش شده‌است که ابعاد بیشتری را پوشش دهد. در این مدل به ممیزی مزیت رقابتی و تفکر استراتژیک نیز توجه شده‌است. تفاصيل المقالة

هدف این پژوهش بررسی میزان بهر همندی کارکنان شرکت ارتباطات زیرساخت ازسازه های هوشمندی سازمانی است. روش پژوهش پیمایشی تحلیلی بوده و جامعه پژوهش را کارکنان شرکت ارتباطات زیرساخت تشکیل م یدهد. بدین منظور گروه نمونه به تعداد 472 نفر به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنام هی هوشمندی سازمانی آلبرشت با 53 سوال است که هوشمندی سازمانی را در هفت بعد چشم انداز استراتژیک، سرنوشت مشترک، میل به تغییر، روحیه، اتحاد و توافق، کاربرد دانش و فشار عملکرد می سنجد. ب همنظور تحلیل آماری از روش همبستگی پیرسون)به صورت جداگانه بین سوالات مربوط به هر بُعد و همان بُعد، و در نهایت بین ابعاد هفتگانه و سازه هوشمندی سازمانی( و آزمون تی ت کنمون های استفاده شده است.یافت ههای پژوهش نشان داد میانگین هوشمندی سازمانی در شرکت ارتباطات زیرساخت برابر با 0440 / 3 و از مقدار آزمون 4 کم تر است. بنابراین شرکت موردمطالعه از نظر هوشمندی سازمانی در وضعیت نامطلوبی قرار دارد. به علاوه، بررس یها نشان داد از بین ابعاد هفتگانه هوشمندی سازمانی، بُعد سرنوشت مشترک از نظرمیانگین رتب هی اول و میل به تغییر واجد رتب هی آخر است. این پژوهش برای نخستی نبار به سنجش میزان هوشمندی سازمانی و ابعاد آن در شرکت ارتباطات زیرساخت پرداخته و نشان داد که مدیران شرکت باید دست به اقداماتی در جهت بهبود هوشمندی سازمانی از جمله تعیین رهبران فکری، انجم نهای ذینفع، سازما نهای کارآفرین و سکوی دانش بزنند. تفاصيل المقالة