واریکوسل یکی از مهم‌ترین دلایل ناباروری در مردان است که علاوه بر تأثیر منفی بر اسپرماتوژنز، می‌تواند بر سیستم غدد درون‌ریز نیز تأثیر بگذارد. ارتباط بین واریکوسل و تولید تستوسترون مشخص نیست. کبد یکی از اندام‌های مؤثر در متابولیسم مواد و هورمون‌ها است. هدف از این مطالعه بررسی سطح تستوسترون سرم و ارتباط آن با تغییرات آنزیمی کبد بود. 50 سر رت نر نژاد ویستار به 5 گروه شامل کنترل، شم، القای واریکوسل، القای واریکوسل (50 میلی‌گرم بر کیلوگرم کورکومین) القای واریکوسل (100میلی‌گرم بر کیلوگرم کورکومین) تقسیم‌بندی شدند. پس ‌از دوره تیمار، سطح آهن (Fe2+)، تستوسترون، بیلی‌روبین نوع مستقیم (D)، بیلی‌روبین کل (T) و غلظت سرمی آلانین آمینو ترانسفراز (ALT)، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) ارزیابی شد و بافت کبد جداشده و موردبررسی قرار گرفت. واریکوسل موجب افزایش معنی‌دار سطح آهن (05/0 ≥ p)، کاهش غیر معنی‌دار سطح‌ تستوسترون (242/0=p) و بیلی‌روبین توتال (639/0= p) شد. درمان با کورکومین منجر به کاهش غیر معنی‌داری در سطح آهن (056/0=p ) و بیلی‌روبین توتال (639/0= p)، همچنین افزایش غیر معنی‌دار در سطح‌ تستوسترون (05/0< p) نسبت به واریکوسل شد، درحالی‌که سطح بیلی‌روبین مستقیم (05/0≥ p) در واریکوسل افزایش معنی‌داری نسبت به شم و کنترل نشان داد. استفاده از کورکومین باعث کاهش معنی‌دار آن نسبت به واریکوسل شد (03/0 = p). ارزیابی سطح ALT(762/0=p ) و AST (367/0=p ) اختلاف معنی‌داری در بین گروه‌ها نشان نداند. واریکوسل بر سطح آهن، تستوسترون، بیلی‌روبین و آنزیم‌های کبدی تأثیر منفی دارد. کورکومین علاوه بر مهار آسیب‌های ناشی از واریکوسل در بافت بیضه، قادراست تا اثرات مخرب واریکوسل را بر روی مؤلفه‌های بیوشیمیایی مرتبط با بافت کبد کاهش دهد. عصاره کورکومین در دوزهای بالاتر می‌تواند منجر به کاهش آنزیم کبدی AST دررت های واریکوسلی گردد. تفاصيل المقالة