سابقه و هدف: خلیجنایبند به دلیل مجاورت با منطقه صنعتی عسلویه در معرض آلایندههای نفتی است. قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آلایندهها بر جمعیت میکروبی تأثیر میگذارد و جمعیت را به سمت میکروبهای تجزیه کننده نفت سوق میدهد. در این مطالعه به بررسی تنوع میکروبی در آب‌های خلیج نایبند و پیش‌بینی ژن‌های عمکلردی موثر در تجزیه هیدروکربن‌های آروماتیک تحت شرایط هوازی و بی‌هوازی می‌پردازیم.مواد و روشها: برای استخراج DNA از نمونه آب خلیجنایبند از روش استاندارد فنلکلروفرم استفاده شد. توالی یابیDNA استخراج شده با تکنیک توالییابی نسل جدید انجام شد. سپس قطعه مبتنی بر ژن 16S rRNAتجزیه وتحلیل شد. همچنین پیش‌بینی ژن‌های عملکردی موثر در تخریب هیدروکربن‌های آروماتیک تحت شرایط هوازی و بیهوازی انجام شد.یافتهها: آلودگی هیدروکربن‌های آروماتیک در آب خلیجنایبند منجر به غالبشدن اعضای اشنوسپیرالسOceanospirillales (24/67%)، سلویبریونالس Cellvibrionales (28/95%)، سار11-کلد SAR11 clade (20/97%)، رودوباکتریالسRhodobacterales (6/17%)، رودواسپیرالس Rhodospirillales (7/12%) و فلاووباکتریالس Flavobacteriales (5/5%) شده است. ردههای آلفاپروتئوباکتریا Alphaproteobacteria (26/18%) و گاماپروتئوباکتریا Gammaproteobacteria (42/23%) بیشترین فراوانی را داشتند. با توجه به آنالیز دادهها (PICRUSt) ژن‌های موثر در تجزیه نفتالین در شرایط بی‌هوازی بیشترین فراوانی را در نمونه داشتند.نتیجهگیری: قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آلودگی نفتی بر جمعیت میکروبی تأثیر میگذارد. جمعیت میکروبی منطقه نایبند نیز به دلیل مجاورت با منطقه نفتی پارس جنوبی و ورود آلایندههای نفتی به آب در جهت غالب شدن اعضای تجزیه کننده هیدروکربنها پیش رفته است. تفاصيل المقالة