در چارچوب اثرات کوانتوم گرانشی به دلیل پیش بینی وجود یک طول کمینه، رابطه ی عدم قطعیت هایزنبرگ باید از طریق رابطه ی عدم قطعیت تعمیم یافته اصلاح شود. نگرش های گوناگونی در کوانتوم گرانشی نظیر تئوری ریسمان و نسبیت خاص دوگانه، بر وجود یک طول کمینه در مقیاس پلانک تاکید می کنند. تصحیح رابطه ی عدم قطعیت هایزنبرگ به واسطه ی اثرات کوانتوم گرانشی منجر به اصلاحات ترمودینامیکی سیستم فیزیکی می گردد. به منظور مطالعه ی مکانیک آماری سیستم های فیزیکی، انتخاب آنسامبل مناسب به شرایط فیزیکی سیستم بستگی دارد. اگر چنانچه تعداد ذرات ناوردا و بدون تغییر باشد دو آنسامبل کاندید می شوند، میکروکانونیک و کانونیک. در آنسامبل میکروکانونیک، ابتدا می بایست کمیت Ω(E,V,N) محاسبه شود، به طوری که Ω تعداد میکروحالت های مربوط به یک ماکروحالت معلوم است. ماکروحالت مورد نظر با سه کمیت انرژی، تعداد ذرات و حجم سیستم فیزیکی معرفی می گردد. بنابراین مشخصه های ترمودینامیکی سیستم از طریق رابطه ی آنتروپی محاسبه می شود. تفاصيل المقالة