بنادر همواره نقش راهبردی در توسعه تجارت داخلی و بین‌المللی یک کشور ایفاء می‌نمایند، خواه این کشور در حال توسعه باشد یا توسعه یافته. بنادر به عنوان پایگاه تجارت دریایی در طول چند دهه اخیر تغییرات زیادی داشته‌اند اما متناسب با این تغییرات، سازمان بنادر و دریانوردی نیز به عنوان متولی اصلی سیاست‌گذاری در حوزه بندری و دریانوردی باید خود را به سرعت تطبیق دهد و این تطبیق و روند تغییرات و نسل‌های بنادر در کشور می بایست به سمت و سوی حکمرانی خوب در اداره امور بنادر منتج شود. روند تکاملی حکمرانی بنادر نشان می‌دهدکه نمی‌توان یک نسخه واحد را برای اصلاحات حکمرانی در کل بنادر دنیا به کار برد، لذا در این پژوهش سعی بر آن است تا عوامل موثر بر حکمرانی خوب را در سطح سازمانی مورد بررسی قرار دهد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و براساس ماهیت و روش، یک پژوهش توصیفی- پیمایشی است. در این مطالعه، ابتدا به شناسایی عوامل مؤثر بر حکمرانی خوب با بررسی مطالعات ادبیات گذشته به صورت فراترکیب مبادرت و سپس به پالایش مولفه‌ها با نظرسنجی از خبرگان با به کارگیری روش دلفی فازی پرداخته و نهایتاً برای نشان دادن استدلال علیّ بین مولفه ها از تکنیک نگاشت شناختی فازی استفاده می گردد. یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که مولفه‌های تساوی حقوق و برابری، پاسخگویی و حساب پس‌دهی و نتیجه گرایی‌به ترتیب بیشترین درجه مرکزیت را دارا بوده و این نمایانگر اهمیت مولفه‌های فوق در میان سایر مولفه-های حکمرانی خوب در سازمان بنادر و دریانوردی است. تفاصيل المقالة