اهداف: با توجه به نقش فعالیت بدنی منظم بر بهبود عملکرد ریه در حالت استراحت، هدف پژوهش حاضر، تاثیر هشت هفته تمرینات یوگا بر عملکرد ریوی در افراد مبتلا به آسم بود.مواد و روش ها: در مطالعه نیمه تجربی حاضر، 80 نفر از بیماران مبتلا به آسم، با میانگین سن 11/3 ±40/5 ، به صورت هدفمند و در درسترس انتخاب، و به صورت تصادفی به دو گروه تمرین و کنترل (هر گروه 40 نفر) تقسیم شدند. مداخله تمرینی شامل هشت هفته تمرینات یوگا با تکرار سه جلسه در هفته انجام شد. آزمون عملکرد ریوی شامل حجم های ریوی VC و MEF بود که قبل از شروع مداخله و بعد از آن مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده های حاصل از اندازه گیری، توسط روش تحلیل واریانس با استفاده از نرم افزار spss 21 در سطح معناداری 05/0 تحلیل گردید.یافته ها: در بررسی پیش آزمون اختلاف معناداری بین دو گروه کنترل و تمرین یوگا در حجم های VC و MEF مشاهده نشد. هشت هفته مداخله تمرینی سبب بهبود معنادار در حجم های VC و MEF (به ترتیب 0/001=P و 0/002=p) نسبت به قبل از تمرین گردید. درحالی‌که در گروه کنترل در هیچ‌یک از متغیرهای اندازه گیری شده، تغییر معناداری نسبت به پیش آزمون مشاهده نشد. نتیجه گیری: تمرینات یوگا، با تقویت عضلات تنفسی می تواند سبب بهبود عملکرد ریه در بیماران مبتلا به آسم گردد. تفاصيل المقالة

خواب یکی از نیازهای اساسی بشر بوده که به واسطه دو فرآیند هموستاتیک و شبانه روزی تنظیم می شود. هدف از پژوهش حاضر تاثیر 24 ساعت محرومیت از خواب بر زمان واکنش ساده و انتخابی، حافظه کاری(N-back=1,2) و توجه انتخابی، تقسیم شده و پایدار است. جامعه آماری تحقیق کلیه دانشجویان پسر دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل می باشند که از بین آنها 64 نفر پس از غربالگری های اولیه به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. آزمودنی ها به طور تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. گروه آزمایشی 24 ساعت محرومیت از خواب را تجربه کردند. سپس از هر دو گروه آزمون های زمان واکنش ساده و انتخابی، حافظه کاری(N-back=1,2) و توجه انتخابی، تقسیم شده و پایدار به عمل آمد. برای تحلیل داده ها از روش های آماری در دو سطح توصیفی و استنباطی و از آزمون های آماری متناسب با مقیاس داده‌ها استفاده شده‌است. نتایج نشان داده است که 24ساعت محرومیت از خواب بر زمان واکش ساده و انتخابی، حافظه کاری(1-back) و توجه انتخابی بی تاثیر بوده اما بر حافظه کاری(2-back) و توجه تقسیم شده و پایدار کاهش معنی داری داشته است. بنابراین می توان بیان کرد محرومیت از خواب بر برخی از مولفه های مرتبط با عملکرد ورزشی تاثیر منفی گذاشته و سبب تنزل در عملکرد ورزشی می گردد. تفاصيل المقالة