در این تحقیق امکان تغییر در رشد، توده زنده و رنگیزه های فتوسنتزی سیانوباکتری خاکزی Calothrix sp. FS 65، از طریق دو عامل پیش تیمار با غلظت‌های مختلف (17، 80 و 160 میلی‌مولار) کلرور سدیم و زمان (24 و 96 ساعت) بررسی شد. سیانوباکتری پس از تخلیص به مدت 24 ساعت و 96 ساعت در شوری 17، 80 و 160 میلی مولار کلرور سدیم قرار گرفت و سپس به محیط کشت عادی فاقد نمک اضافی منتقل گردید. سنجش‌ها شامل بقا و رشد، سنجش‌های رنگیزه‌ای در زیوه (فیکوسیانین، آلوفیکوسیانین، فیکواریترین، کلروفیل) و مقایسه تاثیر توام زمان و شوری بر نسبت‌های فتوسیستمی نمونه بود. نتایج نشان داد که پیش تیمارهای 24 ساعت، قادر به حذف کامل فاز تاخیری در رشد نمونه بودند. با توجه به نقش فاز تاخیری در خوگیری از طریق ایجاد ساختارهای لازم فعالیت نیتروژنازی و نیز پوشش‌های هوشمند برون سلولی، حذف فاز تاخیری می تواند دستاورد قابل توجهی تلقی گردد. محتوای اجزای سازنده فیکوبیلی زوم یعنی فیکوسیانین، فیکواریترین و آلوفیکوسیانین تحت تاثیر 96 ساعت در شوری 160 میلی مولار تا بیش از 60 درصد افزایش یافت. نسبت فتوسیستم یک به دو در شوری 17 میلی مولار و زمان 24 ساعت به بیشینه خود رسید و در شوری 160 میلی‌مولار و 96 ساعت کاهش معنی دار داشت. در زمان‌ها و تیمارهای بینابینی اختلاف وجود داشت ولی معنی‌دار نبود. روی هم رفته استفاده از پیش تیمارهای ساده شوری و زمان توانست کارایی انتقال انرژی در فتوسیستم‌ها و تولید انرژی و ردکتان را افزایش دهد که برای بیوتکنولوژی کشت‌های انبوه امتیاز بزرگی محسوب می‌شود. تفاصيل المقالة

این پژوهش با هدف بررسی اکوفیزیولوژیک جلبکAnabaena sp. FS76 که از تراکم قابل توجهی در شالیزارهای استان گلستان برخوردار بوده و در عین حال از نظر اکوفیزیولوژیک ناشناخته می باشد، انجام گردید. نمونه خالص در محیط کشت مایع BG110 وارد شد. بقا، رشد، وضعیت رنگیزه‌ای، فعالیت نیتروژنازی و شدت فتوسنتز در شرایط توام محدودیت افراطی نور (2 µE.m-2.s-1)، pH‌های متفاوت (7، 9 و 11) و غلظت‌های مختلف دی‌اکسیدکربن (عدم هوادهی، هوادهی و تلقیح دی‌اکسید کربن به میزان یک درصد) مورد بررسی قرار گرفت. جلبک تحت شرایط عدم تلقیح دی‌اکسیدکربن، فعالیت نیتروژنازی قابل توجهی از خود نشان داد که بخصوص در pH 11 قابل توجه بود. تلقیح دی‌اکسیدکربن در شرایط محدودیت نور، در pH 9، سبب کاهش رشد و نیز کاهش میزان آلوفیکوسیانین درسیستم فیکوبیلی‌زومی گشت.همچنین محتوای آلوفیکوسیانین در شرایط pH 11 افزایش یافت. در شرایط قلیایی افراطی (pH 11)، اختلاف شدت فتوسنتزی، با شرایط قلیایی (pH 9)، معنی‌دار نبود و توان دستگاه فتوسنتزی در هردو حالت بالا بود. تفاصيل المقالة

مسئله رفع شوری ناشی از استخراج نفت در دهه اخیر یکی از عمده‌ترین مسائل زیست محیطی کشور می‌باشد. روش‌های زیستی در مناطق آلوده به نفت می‌توانند از کارامدترین روش‌ها محسوب گردند. هدف این مطالعه بررسی توان کاهش شوری توسط سیانوباکتری جدا شده از مناطق آلوده نفتی بود. سیانوباکتری Anabaena sp.FS 76 از مناطق نفتی جنوب کشور (استان خوزستان) جمع‌آوری شد و در شرایط آزمایشگاهی از نظر خوگیری توام به شوری و نور محدود افراطی، از نظر اکوفیزیولوژیک مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای شوری شامل محیط فاقد شوری و محیط کشت BG011 واجد کلرید سدیم با مقادیر مختلف (25/0، 5/0 ، 75/0و 1 درصد) در نظر گرفته شد. سنجش‌ها شامل بررسی بقا و رشد، رنگیزه‌ها (فیکوسیانین، آلوفیکوسیانین، فیکواریترین)، قند و پروتئین بود. نتایج نشان داد که بیشینه نرخ رشد در شوری 1 درصد بود. شوری تا حد 1 درصد نه تنها سبب کاهش محتوای قند و پروتئین کل نشد بلکه به طور معنی‌داری آن را افزایش داد. طیف‌های جذبی در تنش توام شوری و نور محدود افراطی، وجود سیستم میله ای و مرکزی فیکوبیلی زوم را تایید نمود. در این تحقیق مشخص شد قابلیت تعدیل شوری در این سیانوباکتری در شرایط طبیعی وجود دارد. این قابلیت در شوری‌های بالا به‌خصوص 1 درصد به بالاترین حد رسید. نتایج این تحقیق نشان داد نمونه از نظر فیزیولوژی محیطی و بیوتکنولوژی نمونه‌ای توانمند و قابل توجه جهت بررسی‌های آتی می‌باشد. تفاصيل المقالة