هدف:هدف از پژوهش، بررسی روابط باور/جهت انگیزشی و خلاقیت‌شناختی/ شخصیتی به‌منظور تدوین و برازش مدل پیش بینی پیشرفت تحصیلی بود. روش: روش پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر گردآوری داده ها پیمایشی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر(ریاضی، تجربی، انسانی) مقطع یازدهم دبیرستان های شهر تهران در سال تحصیلی 97-98 بود (40859 =N). برای تعیین حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان به روش تصادفی خوشه ای، تعداد 400 دانش‌آموز از جامعه انتخاب شد. ابزار اندازه گیری، شامل پرسشنامه های باورهای انگیزشی پینتریچ و دی گروت (1990)، جهت گیری انگیزشیوالرند (1992)، خلاقیت تورنس فرم ب (1974،1993)، خلاقیت عابدی (1372) و معدل دانش آموزان به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی در نظرگرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش رگرسیون چندمتغیری و مدل یابی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزارSPSS و Amosانجام شد. یافته ها: در مدل تدوین شده تمامی ضرایب باور/جهت انگیزشی و خلاقیت‌شناختی/شخصیتی بر پیشرفت تحصیلی در سطح 01/0 معنادار بود و در مجموع این مدلتوانست20% از تغییرات پیشرفت تحصیلی را پیش بینی کند.نتایج حاصل ازمدل سازی معادلات ساختاری SEM از روش تحلیل مسیر نشان داد که مدل از برازش مطلوبی برخوردار است. نتیجه گیری: با اجرای دوره های آموزشی کوتاه مدت متغیرها، می توان به ارتقاء پیشرفت تحصیلی دست یافت. تفاصيل المقالة