هدف پژوهش حاضر برازندگی مدل دلزدگی زناشویی براساس ارزش‌های انسانی با میانجیگری نستوهی روانشناختی بود. طرح پژوهش همبستگی از نوع مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری زنان و مردان متأهل ساکن شهر کرمانشاه در سال 1399 بودند که 400 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای براساس ملاک‌های ورود (داشتن حداقل 2 سال تجربه زندگی زناشویی و عدم مراجعه همزمان به مراکز مشاوره زناشویی و دادگاه خانواده به دلیل مشکلات زناشویی) و ملاک خروج (مخدوش بودن پرسش‌نامه‌ها) انتخاب شدند که در نهایت 257 نفر به عنوان حجم نمونه نهایی تعیین گردید. جهت اندازه گیری متغیرهای پژوهش از مقیاس دلزدگی زناشویی(پانیز، 1996)، پرسش‌نامه تشبیه‌ی ارزش (شوارتز، 2006) و مقیاس نستوهی (کوباسا، 1982) استفاده شد. در تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی (فرآوانی، درصد ، میانگین و انحراف معیار) و در بررسی مدل پژوهشی ابتدا پیش‌فرض‌های آماری (نرمال بودن توزیع متغیرها و تحلیل عاملی تأییدی) مورد بررسی و سپس تحلیل مدل با روش همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر در نرم‌افزارSPSS-25 و AMOS-24 انجام گرفت. نتایج نشان داد که شاخص‌های برازش در وضعیت مطلوب قرار داشتند (56/1=x^2/df، 94/0=GFI، 90/0=AGFI، 96/0= IFI، 97/0= TLI، 97/0= CFI ، 92/0=NFI ، 04/0= REMSA). مسیرهای مستقیم نستوهی روانشناختی به دلزدگی زناشویی (01/0>P) و ارزش‌های انسانی به نستوهی روانشناختی (05/0>P) معنی‌دار بودند. مسیر مستقیم ارزش‌های انسانی به دلزدگی زناشویی و مسیر غیر‌مستقیم ارزش‌های انسانی به دلزدگی زناشویی با میانجیگری نستوهی روانشناختی معنی‌دار نبود (05/0<P). نتایج این پژوهش بر نقش با‌اهمیت نستوهی‌روانشناختی بر دلزدگی زناشویی تأکید دارد. می‌توان با تدوین پروتکل مبتنی بر نستوهی روانشناختی و برگزاری آن در قالب کارگاه‌های آموزش‌ زناشویی از شیوع دلزدگی زناشویی پیشگیری نمود. تفاصيل المقالة