چکیده مقدمه : این پژوهش با هدف تدوین الگوى زندگی زناشویی براساس رویکرد مثبت‌نگر و روان شناسى اسلامى و بررسی اثربخشى الگوی تدوین شده بر بهزیستى روانشناختى زوجین متعارض انجام شد. روش: روش پژوهش از نوع آمیخته (کیفی-کمی) بود. جامعه آماری بخش کیفی پژوهش متخصصان و درمانگران و جامعه آماری بخش کمی تمامی زوجین دارای تعارض زناشویی در شهر تهران در سال 1401 بودند که تعداد 30 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب و 15 نفر در گروه آزمایش (الگوی تدوین شده)، و 15 نفر در گروه گواه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده‌ها در بخش کیفی مصاحبه نیمه‌سارختاریافته و ابزار بخش کمی شامل پرسشنامه تعارض زناشویی و بهزیستی روانشناختی ریف بود. یافته‌ها: تحلیل داده‌ها به صورت کدگذاری مصاحبه‌ها و سپس توسط آزمون‌ تحلیل کوواریانس انجام شد. یافته‌های بخش کیفی پژوهش 2 مضمون اصلى و 9 مضمون فرعی از دیدگاه مشارکت کنندگان پدیدار شد که مى‌توانند درک متخصصان از پدیده رویکرد روانشناسی اسلامی و مثبت‌نگری برای زندگی زوجین متعارض را به تصویر کشند. همچنین یافته‌های بخش کمی نشان داد که الگوی مداخل‌ای تدوین شده بر بهزیستی روانشناختی زوجین دارای تعارض زناشویی تاثیر معنی‌داری دارد (05/0>p). نتیجه‌گیری: بنابراین می‌توان از الگوی تدوین شده براساس رویکرد مثبت‌نگر و روان شناسى اسلامى برای کاهش تعارضات زناشویی و افزایش بهزیستی روانشناختی زوجین استفاده نمود. تفاصيل المقالة