با رسیدن موج بیداری اسلامی جهان عرب به سوریه ،یکی از پیچیده ترین چالش های مذهبی قومی در منطقه غرب آسیا رغم خورد و بسیاری از کشورهای منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای را به این کشور متوجه ساخت شاید بتوان گفت اهمیت ژنو کاسپر سوریه و نقش استراتژیک این کشور در مناسبات منطقه‌ای و بین‌المللی در ایجاد و تداوم این ناآرامی تاثیرگذار بوده است .هرچند تحولات صورت گرفته در سوریه تا حدودی ریشه در نارضایتی‌های نارضایتی اقوام مختلف و اوضاع پرتنش داخلی این کشور داشته اما بدون تردید وجود منافع مشترک و گاه متضاد کشورهای خارجی در سوریه نیز در تعیین جنگ قومی و مذهبی و گسترش بحران بی تاثیر نبوده است مقاله حاضر با طرح این سوال که ،جایگاه بازیگران قومی - مذهبی در ساختار جغرافیای فرهنگی سوریه و نقش حکومت علویان پس از وقوع بحران چه بوده است؟ سعی داره با روش توصیفی تحلیلی و با بهره‌مندی از مطالعات کتابخانه ای و مشاهدات عینی به تبیین جایگاه قومی مذهبی و در ساختارسوریه و نقش حکومت علویان در بحران بپردازد .در این راستا فرضیه های به شکل زیر مطرح شد : جایگاه قومی- مذهبی و نیز حکومت علویان در سوریه متزلزل گردیده است مطالعات صورت گرفته در جهت اثبات فرضیه بیانگر این واقعیت است که بعد از گسترش بحران شکاف های قومی - مذهبی در سوریه پس از جنگ داخلی گسترش یافته است و از طرفی نظام علوی حاکم در سوریه جایگاه خود را به شدت از دست داده است . تفاصيل المقالة