استفاده بی‌رویه از آفت کش های شیمیایی در دهه های اخیر موجب بروز مشکلاتی در رابطه با محیط زیست، سلامتی انسان، موجودات غیرهدف، آلودگی آب و افزایش مقاومت حشرات شده است. از این رو می‌توان از راهبردهای مختلفی از قبیل استفاده از تغذیه عناصر غذایی جهت مقاومت به آفات استفاده کرد. در تحقیق حاضر شاخص های زیستی شب پره مینوز گوجه فرنگی، Tuta absoluta Meyrick (Lepidoptera: Ghelechiidae)، بر روی بوته های گوجه فرنگی رقم فلات تیمار شده با عناصر غذایی کلسیم، سیلیسیم و مخلوط کلسیم+سیلیسیم در شرایط گلخانه ای مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد که در مورد تمامی صفات مورد بررسی به غیر از طول دوره پیش شفیرگی اختلاف بین تیمارها معنی دار بود (05/0˂P). مقایسه میانگین ها نشان داد که کمترین تراکم لارو، شفیره و حشره کامل بر روی تیمار توام کلسیم+سیلیسیم به ترتیب با میانگین 41/0±00/17، 41/0±00/16 و 29/0±50/11 عدد بر بوته مشاهده گردید در حالی که بیشترین تراکم لارو، شفیره و حشره کامل بر روی تیمار شاهد به ترتیب با میانگین 41/0±00/21، 48/0±25/20 و 92/0±00/20 عدد بر بوته مشاهده شد. کمترین و بیشترین طول دوره لاروی به ترتیب بر روی تیمارهای توام کلسیم+سیلیسیم و شاهد با میانگین 29/0±50/13 و 58/0±00/21 روز مشاهده گردید. همچنین کمترین و بیشترین طول دوره شفیرگی به ترتیب بر روی تیمارهای توام کلسیم+سیلسیم و شاهد با میانگین 48/0±75/9 و 63/0±75/12 روز و کمترین و بیشترین طول عمر حشرات کامل به ترتیب بر روی تیمارهای توام کلسیم+سیلسیم و شاهد با میانگین 91/0±00/19 و 82/0±00/38 روز مشاهده شد. کمترین وزن لاروی و شفیرگی بر روی تیمار توام کلسیم+سیلسیم به ترتیب با میانگین 58/0±00/8 و 64/0±50/6 میلی گرم و بیشترین وزن لاروی و شفیرگی بر روی تیمار شاهد به ترتیب با میانگین 85/0±25/23 و 47/1±00/22 میلی گرم مشاهده شد. با توجه به نتایج به دست آمده محلول‌پاشی کلسیم و سیلیسیم می‌تواند باعث مهار زیستی شب پره مینوز گوجه‌فرنگی و کاهش خسارت آن گردد. تفاصيل المقالة