برق‌رسانی به بارهای الکتریکی حیاتی در تمام شرایط یکی از اهداف مهم پیش‌روی طراحان و بهره‌برداران سیستم‌های قدرت است. از طرفی سیستم‌های قدرت همواره در معرض حوادث و فجایای مختلف قرار دارند. قابلیت مواجهه با این حوادث و فجایا در سیستم‌های قدرت با مفهوم تاب‌آوری مطرح می‌شود. در این مقاله، بهبود تاب‌آوری شبکه‌های توزیع دنبال می‌شود. به این‌منظور به توسعه ذخیره‌سازهای انرژی ثابت و قابل حمل در شبکه‌های توزیع برای تاب‌آور نگه‌داشتن شبکه‌های توزیع پرداخته شده است. به‌دلیل اهمیت برق‌رسانی به بارهای حیاتی، برآورده‌شدن بارهای حیاتی به‌عنوان معیار اصلی برآورده‌شدن معیار تاب‌آوری در نظر گرفته می‌شود. مدل پیشنهادی به‌صورت یک مسأله بهینه‌سازی خطی آمیخته با اعداد صحیح فرمول‌بندی شده است. حداقل‌سازی هزینه‌ها به‌عنوان تابع هدف و برآورده‌شدن محدودیت‌ها، در شرایط نرمال و تاب‌آور شبکه به‌عنوان قیود مسأله در نظر گرفته شده‌اند. در این مدل، شبکه توزیع به چند ناحیه مجزا تقسیم شده و برآورده‌شدن بارهای حیاتی در ناحیه‌ها به‌صورت جزیره‌ای توسط منابع موجود و ذخیره‌سازهای انرژی دنبال می‌شود. نتایج مطالعات بر روی شبکه تست، قابلیت ذخیره‌سازهای قابل حمل به‌منظور برآورده‌سازی شرایط تاب‌آوری شبکه را نشان می‌دهد. تفاصيل المقالة