امروزه در آرامگاه‌های معاصر، مدنظر دادن مؤلفه‌های هویت‌ساز معماری ایرانی اسلامی، به دست فراموشی سپرده‌شده است؛ به‌گونه‌ای که آرامگاه‌های دوران معاصر ایران به مکان‌های بی‌هویت و بی‌معنا تبدیل شده‌اند؛ ازاین‌رو هدف پژوهش تبیین مؤلفه‌های هویت معماری ایرانی در آرامگاه‌های حافظ در عصر متاورس است و سؤال پژوهش این است که چگونه می‌توان در عصر متاورس در آرامگاه‌های ایران، مؤلفه‌های هویت معماری ایرانی را احصا و فهم نمود؟ حال در این راستا از روش تحقیق استدلال استقرائی استفاده‌شده¬است. شیوه گردآوری اطلاعات به‌صورت مطالعات کتابخانه‌ای است. نتایج نشان داد که در عصر متاورس که مبتنی بر واقعیت‌های مجازی و دنیای مجازی است، مؤلفه‌هایی همچون احساس حضور واقعی، تعامل، پایداری، فرازمانی و هزینه کم می‌تواند موجب باز¬زنده‌سازی مؤلفه‌های هویت‌ساز معماری ایرانی در آرامگاه‌های امروزی گردد. با توجه به آنکه عصر متاورس عصری مبتنی بر تجلی مدرنیته در دنیای مجازی است، تلفیق عناصر کالبدی سنتی و مدرن در فرم، مصالح و هندسه هنگام شبیه‌سازی می‌تواند مناسب باشد؛ همچنین به‌کارگیری الگوهای زیست‌محیطی و اقلیمی همچون الگوی باغ و کوشک، عناصر پنج‌گانه طبیعت و توجه به اقلیم منطقه می‌تواند ضمن حفظ پایداری، صرفه اقتصادی را نیز به دنبال داشته باشد. تفاصيل المقالة