زمینه و هدف: خانواده کپور ماهیان پرورشی شامل گونه های کپور معمولی، کپور علفخوار یا آمور، کپور نقره‌ای یا فیتوفاگ و کپورسرگنده می باشد. این مطالعه به منظور تاثیر کمپوست مصرفی قارچ دکمه‌ای به عنوان یک جایگزین و کود شیمیایی بر ساختار بافتی روده چهار گونه ماهی کپور پرورشی گرمابی انجام گرفته است. روش کار: برای این منظور بچه ماهیان یک ماهه با میانگین وزنی28/1± 6/69 گرم به مدت دو ماه در شش استخر یک هکتاری توسط کمپوست مصرقی قارچ دکمه ای و کود های شیمیایی در شرکت پرورش ماهیان گرمابی شهید احمدیان خرمشهر پرورش داده شدند. گروه شاهد طی مدت پرورش توسط کودهای شیمیایی و گروه تیمار نیز توسط کمپوست مصرفی قارچ دکمه‌ای تغذیه گردیدند. پس از پایان دوره زمانی مقرر و زیست سنجی، نمونه های بافتی به اندازه 5 میلی‌متر از قسمت ابتدایی، میانی و انتهایی روده برداشته و پس از تهیه مقاطع بافتی و رنگ آمیزی هماتوکسیلین - ائوزین به وسیله میکروسکوپ نوری مجهز به لنز داینولیت مورد مطالعه قرار گرفتند. یافته ها: نتایج حاکی از افزایش تعداد سلول های موکوسی درکپور معمولی و کپور نقره‌ای در گروه تیمار، افزایش ضخامت اپی تلیوم در کپور سرگنده در گروه شاهد، افزایش ضخامت لایه عضلانی درکپور علفخوار و کپور نقره‌ای در گروه شاهد و افزایش طول پرز در کپور سرگنده و کپور نقره‌ای در گروه تیمار با کمپوست مصرفی قارچ دکمه‌ای بود(05/0 >p). نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه می توان گزارش نمود که استفاده از کمپوست مصرفی قارچ دکمه ای نسبت به کودهای شیمیایی دارای تاثیرات مثبت در قسمت های مختلف بافت روده در اکثر گونه های پرورشی گرمابی بوده زیرا ترکیبات موجود در آن باعث هماوری و دریافت آسان مواد غذایی در موجودات مورد مطالعه بوده است. بدین منظورکمپوست می تواند به عنوان یک جایگزین مناسب جهت غنی سازی دراستخرهای پرورش ماهیان گرمابی باشد. تفاصيل المقالة

ماهی کفال طلاییLiza aurataازگونه های مهم وخوراکی حوزه دریای خزر بوده که بدلیل عدم مطالعه میکروسکوپی بر روی بافت آبشش در گونه مورد نظر تحقیق اخیر انجام پذیرفته است.برای این منظور تعداد 20 قطعه ماهی پس از زیست­سنجی مورد استفاده قرار گرفتند. بطوری­که کمان آبششی دوم ازسمت چپ پس ازتبدیل به قطعات کوچکتربه مدت48 ساعت درمحلول بوئن تثبیت گردیدپس ازانجام مراحل معمول بافت شناسی برش­های 5 تا6  میکرونی تهیه و رنگ­آمیزی بروش هماتوکسیلینائوزین و پریودیک اسید شیف برروی آنها انجام گرفت.درمطالعات ایمنوهیستوشیمی،لامها بعد از طی مراحل اولیه آماده ­سازی درمحلول فسفات بافر سالین شستشوداده وسپس وارد ترکیب فسفات بافر سالین کلراید سدیم وتویین شدنددر مطالعات میکروسکوپی هر تیغه آبششی به صورت یک پوشش باریک از سلول‌ها که بر روی غشاء پایه قرار گرفته و دو سطح آن بوسیله سلول‌های پیلار محافظت می‌شدند. لاملاها بصورت مسطح و به تعداد زیاد که غشاهای تنفسی را نیز تشکیل دارای سلولهای ترشح کننده موکوسی بودند. دیگر سلول‌های اصلی سلول­های کلراید که به وسیله سلول‌های پوشاننده مسطح احاطه و بیشتر در محل اتصال بین لاملاها و فیلامنت قرار گرفته بودند. مطالعات ایمونوهیستوشیمی نشان داد که این سلول­ها به تعداد زیاد در اپیتلیوم فیلامنتی و بندرت در اپیتلیوم لاملایی قرار گرفته بودند. مطالعه اخیر بر روی بافت پوششی آبشش گونه مورد نظر نشان داد ساختار سلولی آن دارای تشابهات مانند نوع ساول­ها و تفاوت­هایی از نظر جایگاه با سایر ماهی­ها بوده که به آن پرداخته شده است. تفاصيل المقالة

این مطالعه به منظور تاثیر کمپوست مصرفی قارچ دکمه‌ای و کود شیمیایی بر ساختار بافتی چهار گونه ماهی کپور پرورشی گرمابی انجام گرفته است. برای این منظور بچه ماهیان یک ماهه با میانگین وزنی 28/1 ± 6/69 گرم مدت دو ماه در شش استخر یک هکتاری توسط کمپوست مصرقی قارچ دکمه ای و کودهای شیمیایی در شرکت پرورش ماهیان گرمابی شهید احمدیان خرمشهر پرورش داده شدند. گروه شاهد طی مدت پرورش توسط کودهای شمیایی و گروه تیمار نیز توسط کمپوست مصرفی قارچ دکمه‌ای تغذیه شدند. پس از پایان دوره زمانی مقرر و زیست سنجی نمونه های بافتی به اندازه 5 میلی‌متر از قسمت میانی مری برداشته و پس از تهیه مقاطع بافتی و رنگ آمیزی هماتوکسیلین - ائوزین بوسیله میکروسکوپ نوری مجهز به لنز داینولیت مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج حاکی از افزایش تعداد سلول های جامی و ضخامت اپیتلیوم مری در گروه تیمار نسبت به گروه شاهد در گونه های فیتوفاگ و بیگ هد اما در گونه های کپور معمولی و آمور نتایج عکس بدست آمد. همچنین ضخامت لایه عضلانی مری در چهار گونه در گروه تیمار بیشتر از گروه شاهد و دارای اختلاف معناداری بود (05/0≤ p). تفاصيل المقالة