پژوهش حاضر با هدف مقایسۀ اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان متمرکز بر شفقت بر تاب‌آوری و بهزیستی روان‌شناختی مبتلایان به HIV صورت گرفت. این پژوهش نیمه‌آزمایشی و از جمله طرح‌های پیش آزمون-پس آزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود. جامعۀ آماری پژوهش کلیۀ مبتلایان به HIV+ بود که در بازۀ زمانی مهر تا بهمن ۱۳۹۷ به مرکز بیماری‌های رفتاری تهران مراجعه کرده‌ بودند. از جامعۀ مذکور ۴۵ نفر به شیوۀ نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل هر کدام ۱۵ نفر) جای گرفتند. یکی از گروه‌های آزمایش تحت ۸ جلسۀ درمان ۱۲۰ دقیقه‌ای پذیرش و تعهد و گروه دیگر تحت ۸ جلسۀ درمان ۱۲۰ دقیقه‌ای درمان متمرکز بر شفقت (CFT) قرار گرفتند. گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. برای سنجش داوطلبان از پرسشنامۀ تاب‌آوری Conner & Davidson (2003) و بهزیستی روان‌شناختی Ryff (1989) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها، از آمار توصیفی و برای استنباط آنها از تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی سیداک استفاده گردید. یافته‌ها حاکی از آن بود که هر دو درمان می‌توانند بر تاب‌آوری و بهزیستی روان‌شناختی مبتلایان به HIV+ تأثیر بگذارند (۰۵/۰>P)؛ با این حال در متغیر تاب‌آوری درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد تأثیر بیشتری داشته است که چنین تفاوتی در بهزیستی روان‌شناختی مشاهده نشد(۰۵/۰>P). تفاصيل المقالة