فهرس المقالات ستار صیدی


  • المقاله

    1 - پیش‌بینی رفتار جامعه‌پسند بر اساس اعتماد اجتماعی و دیدگاه‌گیری اجتماعی
    دانش و پژوهش در روان شناسی کاربردی , العدد 4 , السنة 20 , پاییز 1398
    هدف این پژوهش پیش‌بینی رفتار جامعه‌پسند بر اساس اعتماد اجتماعی و دیدگاه‌گیری اجتماعی بود.جامعة آماری پژوهش شامل معلمان تمامی مقاطع شاغل در مدارس شهر سنندج در سال 1396 بود که تعداد 425 نفر (230 زن و 195 مرد) شرکت‌کننده، به‌عنوان نمونه پژوهش به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ أکثر
    هدف این پژوهش پیش‌بینی رفتار جامعه‌پسند بر اساس اعتماد اجتماعی و دیدگاه‌گیری اجتماعی بود.جامعة آماری پژوهش شامل معلمان تمامی مقاطع شاغل در مدارس شهر سنندج در سال 1396 بود که تعداد 425 نفر (230 زن و 195 مرد) شرکت‌کننده، به‌عنوان نمونه پژوهش به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای، پرسشنامه‌های شخصیت جامعه‌پسند (پنر، 2002)، اعتماد اجتماعی (صفاری‌نیا و شریف، 1389) و دیدگاه‌گیری اجتماعی (محققی و همکاران، 1395) را تکمیل کردند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که سه مؤلفه از متغیر دیدگاه‌گیری اجتماعی شامل ادراک دیدگاه دیگران، خود را جای دیگری گذاشتن و احترام به تفاوت‌ها و دو مؤلفه از متغیر اعتماد اجتماعی شامل تمایلات همکاری‌جویانه و صداقت می‌توانند به‌طور معنی‌داری شخصیت جامعه‌پسند را پیش‌بینی کنند (P≤0/05) و 17 درصد واریانس را تبیین نمایند. تفاصيل المقالة

  • المقاله

    2 - اثربخشی برنامه آموزش مبتنی بر رفتار جامعه‌پسند بر شادکامی معلمان
    نشريه روانشناسی اجتماعی , العدد 5 , السنة 7 , زمستان 1398
    این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر رفتار جامعه‌پسند بر شادکامی معلمان انجام گرفت. طرح پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش-آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل معلمان شاغل در مدارس شهر سنندج در سال 1396 بود که 32 نفر از آنان به صورت هد أکثر
    این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر رفتار جامعه‌پسند بر شادکامی معلمان انجام گرفت. طرح پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش-آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل معلمان شاغل در مدارس شهر سنندج در سال 1396 بود که 32 نفر از آنان به صورت هدفمند انتخاب شدند و در دوگروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش در برنامه آموزشی مبتنی بر رفتار جامعه‌پسند در 10 جلسه یک و نیم ساعته شرکت کردند. هر دوگروه پرسشنامه ‌شادکامی آکسفورد را قبل و بعد از مداخله تکمیل کردند. داده‌ها با استفاده از نرم-افزار آماری SPSS و روش تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که میانگین نمرات شادکامی معلمان پس از مداخله در پس‌آزمون در گروه آزمایش (85/4±12/37) نسبت به گروه کنترل (43/3±31/31) افزایش یافته است و این افزایش از لحاظ آماری معنادار است (01/0P تفاصيل المقالة