هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه شکست عشقی با استرس تحصیلی دانشجویان با میانجی‌گری تنظیم شناختی هیجان انجام گرفت. روش: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان دانشگاه زنجان در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ تشکیل دادند که از بین آنها تعداد ۳۰۵ نفر به روش نمونه ‌گیری در دسترس انتخاب و در این پژوهش شرکت داده شدند. ابزارها شامل پرسشنامه‌ ضربه عشق راس (۱۹۹۹)، پرسشنامه نظم‌جویی شناختی هیجان (CERQ-P) و استرس تحصیلیزاژاکووا، لینچ و اسپینشاد (۲۰۰۵) بودند. برای تحلیل داده‌ها از مدل‌های ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی استفاده شد. یافته‌ها: تحلیل داده‌ها نشان دادند شکست عشقی همبستگی مثبت با استرس تحصیلی (۳۶/۲t=، ۰۱۱/۰p=) و همبستگی منفی با متغیر تنظیم شناختی هیجانی دارد (۵۰/۴- t=، ۰۰۰/۰p=). همچنین بین تنظیم شناختی هیجان با استرس تحصیلی رابطه معناداری بدست آمد (۱۶/۶۲t=، ۰۰۰/۰p=). در نهایت با استفاده از آزمون سویل نقش میانجیگری تنظیم شناختی هیجان در رابطه بین شکست عشقی و استرس تحصیلی با ضریب مسیر ۶۲/۰- و مقدار ۱۴/۱۷- t= مورد تایید قرار گرفت. نتیجه‌گیری: این پژوهش علاوه بر گسترش مبانی نظری موضوع مورد مطالعه، در برگیرنده مفاهیمی برای شناخت اثرات منفی شکست عشقی در بین افراد بود. برای کاهش پیامدهای شکست عشقی به ویژه در حیطه تحصیلی می‌توان با برگزاری کارگاه‌های آموزشی مبتنی بر ذهن آگاهی و آموزش تنظیم هیجانی دانشجویان قدم محکمی در راستای اهداف پژوهشی برداشت. تفاصيل المقالة

هدف پژوهش تعیین نقش واسطه‌ای آگاهی فراشناختی در رابطه بین اثربخشی مدرسه و خوش‌بینی تحصیلی دانش‌آموزان بود. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه یازدهم دوره دوم متوسطه منطقه یک شهر زنجان در سال تحصیلی 1402-1401 به تعداد 5600 نفر بودند که از بین آنها به روش نمونه گیری در دسترس و بر اساس جدول مورگان و بعد از مشورت با اساتید دانشگاهی تعداد 300 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار پژوهش برای جمع آوری داده‌ها سه پرسشنامه اثربخشی مدرسه هوی (2009)، خوش بینی تحصیلی تچانن- موران (2013) و خودآگاهی فراشناختی مختاری و ریچارد (2002) بود. برای تحلیل داده‌ها از مدل‌های ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی استفاده گردید. نتایج تحلیل‌ها نشان داد که اثرات مستقیم اثربخشی مدرسه بر خوش بینی تحصیلی (96/4t=، 000/۰p=) و خودآگاهی فراشناختی (38/4t=، 02/۰p=) ، و آگاهی فراشناختی بر خوش بینی تحصیلی (96/9t=، 000/۰p=) معنادار بود. همچنین اثر غیرمستقیم اثربخشی مدرسه بر خو ش بینی تحصیلی با میانجیگری خودآگاهی فراشناختی نیز معنادار بود (37/9t=، 001/۰p=). در نهایت، مدل پیشنهادی از برازش مطلوب برخوردار است. بنا بر یافته‌های پژوهش، اثربخشی مدرسه یکی از متغیرهای مهم و تأثیرگذار در تبیین خوش بینی تحصیلی دانش‌آموزان است که این اثر را به صورت مستقیم و غیرمستقیم از طریق بهبود آگاهی فراشناختی صورت می‌دهد. تفاصيل المقالة