زمینه و هدف: کلبسیلا‌‌‌پنومونیه یک پاتوژن گرم منفی و عامل شایع عفونت های بیمارستانی است. افزایش ظهور مقاومت به چند دارو در کلبسیلا پنومونیه گزینه های درمانی را برای این باکتری محدود کرده است. هدف این تحقیق ارزیابی اثر نانوذرات آهن بر بیان ژن های TEM و SHV در کلبسیلا پنومونیه جدا شده از نمونه های بالینی با استفاده ازتکنیک Real- Time PCR می باشد. روش تحقق: تعداد 50 سویه کلبسیلا پنومونیه ظرف مدت 6 ماه، از بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان های شهر کرمان جمع آوری شد. ایزوله ها بر اساس تست های بیوشیمیایی موجود در سیستم API20E به عنوان کلبسیلا پنومونیه شناسایی شدند. تست حساسیت آنتی بیوتیکی با روش دیسک دیفیوژن انجام گردید. جهت شناسایی مولکولی ژن های TEM و SHV، PCR انجام گردید. برای تعیین اثر بخشی نانو ذره آهن بر روی سویه های موردنظر، از روش براث دایلوشن طبق استاندارد CLSI استفاده و درنهایت Real- Time PCR صورت گرفت. یافته ها: در این مطالعه تعداد 46 نمونه از جدایه ها به صورت فنوتیپی مولد ESBL مثبت بودند. که 48 درصد (22 مورد) واجد ژن SHV ، 13 درصد (6 مورد) واجد ژن TEM و 39 درصد (18 مورد) دارای هر دو ژن SHV +TEM بودند. نانوذره آهن توانست بیان ژن های TEM و SHV را در کلبسیلا پنومونیه کاهش دهد. نتیجه گیری: با توجه به اثر بخش بودن نانوذرات آهن بر روی کلبسیلاهای بتالاکتاماز مثبت، می توان از نانوذره آهن بعنوان یک دوز دارویی استفاده کرد. تفاصيل المقالة

سابقه و هدف: سالمونلا یک ارگانیسم روده‌‌ای گرم‌‌منفی و عامل بروز مسمومیت‌‌های غذایی در انسان می‌‌باشد. جنس سالمونلا دارای پنج ژن ویرولانس stn،Phop/Q ،spvc ، slyAو sopB می‌باشد. این ژن‌‌ها پروتئین‌‌هایی را در قسمت‌‌های مختلف باکتری کد می‌‌نمایند که مقابله با سیستم ایمنی،‌ کمپلمان و مرگ داخل سلول را باعث می‌شوند. هدف از مطالعه حاضر شناسایی ژن‌‌هایویرولانسدر سویه‌‌های سالمونلاتیفی‌‌موریوم جدا شده از نمونه‌‌های بالینی به روش Multiplex PCR و تعیین الگوی مقاومت آنتی‌‌بیوتیکی می‌‌باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی طی سال 1396 تعداد 60 نمونه مدفوع به‌‌منظور شناسایی سالمونلا تیفی‌‌موریوم از بیمارستان البرز شهر کرج جمع‌‌آوری شد. آزمون حساسیت آنتی‌‌بیوتیکی روی محیط مولر هینتون آگار و بر اساس استاندارد (CLSI) انجام گردید. آزمون Multiplex PCR جهت تشخیص ژن‌‌های ویرولانس با استفاده از آغازگرهای اختصاصی انجام شد. نتایج: نتایج آزمون حساسیت آنتی‌‌بیوتیکی نشان داد تمامی ایزوله‌‌ها دارای حساسیت به ایمی‌‌پنم، جنتامایسین و آمیکاسین بودند. همچنین، فراوانی ژن‌‌های Phop/Q، slyAوstn به‌‌ترتیب برابر 100، 3/98 و 6/91 درصد بود و ژن‌‌های sopB و Spvc در جدایه‌‌های سالمونلا تیفی‌‌موریوم مشاهده نگردید. نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر حاکی از شیوع ژن‌‌های ویرولانس در سویه‌‌های بالینی سالمونلاتیفی‌‌موریوم می‌‌باشد که می‌‌تواند به‌‌عنوان زنگ خطری برای انتشار این ژن‌‌ها به دیگر سروتیپ‌‌های سالمونلا باشد. تفاصيل المقالة

هدف: جهش CALR به تازگی در نئوپلاسم‌های میلوپرولیفراتیو شناسایی شده است، اما اطلاعات اندکی در مورد بروز این جهش در ایران وجود دارد. مطالعه حاضر جهت بررسی مولکولی جهش‌های ژن CALR در کودکان مبتلا به سرطان خون بستری در بیمارستان‌های شهر کرمان انجام شد. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع مطالعه تجربی بوده و در آن جهش کالرتیکولین با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده در 50 کودک بیمار یا در حال درمان مبتلا به بدخیمی‌های میلوپرولیفراتیو مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تعیین جهش ابتدا DNA ژنومی از بافی کوت تهیه شده از خون محیطی استخراج شد و تعیین جهش به روش واکنش زنجیره‌ای پلیمراز با آلل اختصاصی انجام شد. سپس نمونه‌ها توالی‌یابی شدند. تعیین ارتباط نتایج حاصل با فاکتورهای دموگرافیک با استفاده از نرم‌افزار SPSS انجام شد. نتایج: 2/1% بیماران مبتلا به نئوپلاسم‌های میلوپرولیفراتیو مورد بررسی، دارای جهش CALR بودند. میزان جهش ژن CALR در گروه مطالعه قابل مقایسه با نتایج گزارش شده قبلی است. نتیجه‌گیری: براساس معیارهای سازمان بهداشت جهانی، از واکنش زنجیره‌ای پلیمراز با آلل اختصاصی می‌توان برای شناسایی این جهش در بیماران ایرانی مشکوک به نئوپلاسم‌های میلوپرولیفراتیو استفاده کرد. تفاصيل المقالة