در این مطالعه به بررسی رابطه‌‌ی استفاده از روش کم آبیاری با انتخاب الگوی بهینه‌‌ی فرآورده‌های کشاورزی پرداخته شده است. این روش به‌طور گسترده‌ای، به‌ویژه در نواحی مواجه با کم آبی، مورد استفاده قرار گرفته است. واقع شدن شهرستان فسا در اقلیم صحرایی گرم، رخ‌دادن تنش‌های آبی بیشتر در آن نسبت به سایر مناطق اقلیمی استان فارس، دلیل انتخاب منطقه‌ی مزبور برای مطالعه‌‌ی حاضر بوده است. به‌منظور بیشینه کردن درآمد خالص مزرعه‌‌ی نماینده‌‌ی منطقه‌‌ی مورد مطالعه، از یک الگوی برنامه‌ریزی غیرخطی مشروط بر توابع واکنش عملکرد فرآورده‌ها نسبت به آب در فضای سایر محدودیت‌ها، استفاده گردید. نتایج نشان داد که با اعمال آبیاری کامل به‌جای کم آبیاری در الگوی جاری و کاهش سطح زیرکشت تا سطح استفاده از موجودی آب، امکان افزایش درآمد مزرعه‌‌ی نماینده وجود دارد. علاوه بر آن، بسته به شدت بحران و اندازه‌‌ی کمبود آب، نحوه تصمیم‌گیری برای تعیین راهبرد آبیاری و الگوی کشت در شرایط خشکسالی متفاوت است، به شکلی که اگر کاهش سطح تأمین آب به بیش از نصف موجود برسد، اتخاذ راهبرد کم آبیاری بهترین گزینه برای استفاده‌‌ی بهینه از زمین و کمینه‌‌ی آب موجود خواهد بود. در این خصوص، با پذیرش کاهش عملکرد برای بعضی از فرآورده‌ها و تغییر الگوی کشت آنها منطبق با درآمد نهایی حاصله از هر واحد مصرف آب، می‌توان به کمترین کاهش در بازده‌‌ی برنامه‌ای مزرعه دست یافت   تفاصيل المقالة