هرگونه اختلال در نظام هنجاری سازمان ها، نوعی آشفتگی و بی نظمی به بار می آورد که از آن به عنوان آنومی سازمانی تعبیر می گردد که اثرات زیان باری بر سازمان تحمیل می نماید. سازمانهای آموزشی و دانشگاه ها هم ممکن است مانند هر سازمان دیگری دچار بی نظمی شوند. بنابراین به مدیریتی نیاز دارند که بتواند به کمک آن از منابع حیاتی و استراتژیک خود که همان منابع انسانی سازمان است به بهترین نحو ممکن استفاده کند تا به اهداف خود دست یابد و بیشترین اثربخشی سازمانی را کسب نماید. هدف مقاله طراحی الگوی نقش مدیریت استراتژیک منابع انسانی در تقلیل آنومی سازمانی در آموزش عالی است. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی؛ از نظر نوع داده ها، کیفی و از نظر شیوه پژوهش، داده بنیاد است. مشارکت کنندگان در این پژوهش براساس قاعده و اصل اشباع نظری شامل 15 نفر از اساتید دانشگاهی در حوزه منابع انسانی و مدیران حوزه آموزش و پژوهش دانشگاههای دولتی مورد مطالعه بودند که با روش نمونه گیری هدف مند و نظری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها مصاحبه های عمیق نیمه ساختاریافته است. داده ها در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی، تجزیه و تحلیل شدند. اعتبار داده ها با استفاده از روش تاییدپذیری توسط مشارکت کنندگان صورت گرفت. براساس یافته های پژوهش، ابعاد و مولفه ها در شش بعد شامل: شرایط علی، پدیده ی محوری، عوامل زمینه ای، شرایط مداخله گر، راهبردها، پیامدها شناسایی شدند. با تحلیل مصاحبه ها درمرحله اول، 228 کد اولیه بدست آمد. در کدگذاری انتخابی، 17 مقوله اصلی و 44 مقوله فرعی استخراج، و در مدل پارادایمی جا گرفت. تفاصيل المقالة