زمینه و هدف: تغییرات اقلیمی، همچون افزایش گاز گلخانه‌ای خطرناک N2O، همواره با پیامدهای اقتصادی و توسعه‌ای مختلف همراه است. منحنی کوزنتس زیست‌محیطی بیان می‌دارد که افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای تا توسعه‌یافتگی یک کشور، با سطح تولید آن کشور رابطه‌ای مستقیم و پس از توسعه‌یافتگی، رابطه‌ای معکوس دارد. هدف از این مطالعه، بررسی منحنی کوزنتس زیست‌محیطی برای انتشار گاز گلخانه‌ای N2O در کشور ایران است. روش بررسی:‌ روش پاسخگویی به مساله مزبور، کمّی و از طریق تحلیل اقتصاد‌سنجی داده‌های سری‌زمانی در بازه زمانی 1960 الی 2017 بوده و از مدل خود توضیح با وقفه‌های گسترده (ARDL) جهت بررسی و تحلیل متغیرها استفاده شده است. یافته‌ها: نتایج مدل پویا به ما نشان می‌دهد که مساحت زمین‌های تحت کشت تاثیری منفی و تولید ناخلص داخلی (GDP) و صادرات، تاثیری مثبت بر انتشار N2O دارند. همچنین GDP2‌ علامتی مخالف جذر خودش دارد و رابطه درجه دوم معکوس برقرار است. در نتیجه فرض وجود منحنی کوزنتس در ایران رد نمی‌شود. بحث و نتیجه‌گیری: نقطه حداکثری نمودار برای کشور ایران بر حسب تولید ناخالص داخلی سرانه، رقمی حدود 7500 دلار خواهد بود. بنابراین اگر از این میزان جلوتر برویم، میزان انتشار N2O کاهش پیدا خواهد کرد. در حال حاضر میزان تولید ناخالص داخلی سرانه کشور حدود 6900 دلار است و در مسیر صعودی منحنی کوزنتس قرار داریم. در نتیجه کاهش انتشار N2O بر رشد ایران تأثیری منفی خواهد داشت. بدین ترتیب، انجام برخی از سیاست‌ها برای کاهش میزان انتشار این گاز گلخانه‌ای بدون عواقب عمده در بخش‌های مختلف اقتصادی امکان پذیر نیست. تفاصيل المقالة