تغییرات آب و هوایی منجر به کاهش قابل توجه بهره وری کشاورزی هم در کشورهای در حال توسعه و هم توسعه یافته شده است. فهم دقیق کشاورزان از تغییرات آب و هوایی موجب انجام اقدامات کارآمد برای حفاظت از زندگی آنان در مقابله با آسیب های ناشی از تغییرات آب و هوایی می گردد. در همین راستا، این پژوهش با هدف بررسی عوامل موثر بر ادراک برنجکاران برای سازگاری با تغییرات آب و هوا در شهرستان ساری در سال 1400انجام گرفته است. جامعه ی آماری پژوهش شامل برنجکاران شهرستان ساری در استان مازندران می باشند (N= 24502)که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان (1970)، 271 برنجکار به عنوان نمونه ی آماری انتخاب گردید. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته گردآوری شدند. روایی شکلی پرسشنامه با استفاده از نظر متخصصان مورد تأیید قرار گرفت. همچنین بر پایه میزان میانگین واریانس استخراج شده (549/0< AVE > 519/0) و پایایی ترکیبی (921/0< CR > 858/0)، پرسشنامه دارای روایی همگرا و پایایی مناسبی بود. برای پردازش داده ها از نرم افزارهای SPSS16 و Smart PLS2 بهره گرفته شد. یافته های مدل سازی معادله های ساختاری نشان داد که دسترسی به منبع های اطلاعاتی، انگیزه های شالیکاران، ویژگی های اجتماعی و درآمد برنجکاری تأثیر مثبت و معنی دار و فاصله شالیزار تا محل سکونت و سن تأثیر منفی و معنی دار بر ادراک برنجکاران برای سازگاری با تغییرات آب و هوایی داشتند و2/76 درصد از تغییرپذیری های ادراک برنجکاران برای سازگاری با تغییرات آب و هوایی را این شش متغییر تبیین می کنند. تفاصيل المقالة