آسپرژیلوزیس عفونت قارچی فرصت طلب در انسان و حیوان می باشد. بیماری در طیور عمدتاً تنفسی است ولی سایر تظاهرات بیماری نیز اتفاق می افتد. محققین یکی از علل افزایش مقاومت دارویی در گونه های آسپرژیلوس را، افزایش بیان ژن CYP51A می دانند. هدف از این مطالعه مقایسه بیان ژن CYP51A ایزوله های آسپرژیلوس فومیگاتوس جدا شده از طیور در مقابل فلوکونازول و نانو فلوکونازول بود. نانوذرات لیپوزومی فلوکونازول به روش هیدراسیون لایه نازک تهیه شد. مقدار 12/5 میلی گرم از پودر فلوکونازول را در 1 میلی‌لیتر آب مقطر استریل و سپس در 6 میلی‌لیتر حلال آلی کلروفرم-متانول حل کردیم و لسیتین و کلسترول به آن اضافه نمودیم. اندازه نانوذرات لیپوزومی فلوکونازول 1/12±9/88 نانومتر و بار سطحی این نانوذرات 88/1±12/20- میلی ولت بدست آمد. همچنین به منظور بررسی ساختار نانو ذرات‌ از میکروسکوپ الکترونی روبشی استفاده کردیم. 30 نمونه آسپرژیلوس فومیگاتوس از ندول های ریه طیور جمع آوری گردید. تست حساسیت دارویی به روش استاندارد Broth microdilution طبق NCCLS-M38A2 جهت بررسی MIC فلوکونازول و نانوفلوکونازول در مقابل ایزوله ها انجام شد. تعداد دو عدد از ایزوله های نشان دهنده مقاومت بالا به داروی فلوکونازول را انتخاب و برای بررسی بیان ژن CYP51A به روش Real-time PCR استفاده کردیم. نتایج نشان داد، نانوفلوکونازول دارای مقادیر MIC پایین تری نسبت به فلوکونازول بود و در غلظت های پایین تری باعث مهار رشد ایزوله های آسپرژیلوس فومیگاتوس گردید. بیان ژن CYP51A در ایزوله های تحت تیمار با فلوکونازول و نانوفلوکونازول نسبت به حالت بدون تیمار افزایش پیدا کرد و همچنین یک روند کاهشی در بیان ژن CYP51A در مواجهه با نانودارو در مقایسه با داروی نرمال مشاهده شد. تفاصيل المقالة