جهان در حال حاضر به دلیل افزایش جمعیت و نیازهای متنوع انسان، پیوسته رو به رشد و توسعه قدم می‌گذارد و روز به روز سرعت آن سیر صعودی به خود می‌گیرد. لذا بشر همواره دست به تغییر و تحول در محیط اطراف خود می‌زند و سعی می‌کند بهترین مکان‌ها را برای زندگی خود انتخاب نماید. هدف از تحقیق حاضر واکاوی و بررسی محدودیت‌های ژئومورفولوژیک توسعة فیزیکی شهر مهاباد و مکان‌یابی مطلوب آن در توسعة آتی می‌باشد. بدین جهت از نقشه‌های زمین‌شناسی 1:100000، لایه‌های طبقات ارتفاعی، شیب، جهت شیب، زمین‌شناسی، کاربری اراضی، سیل، فرسایش، گسل، تصاویر ماهواره‌ای و با پردازش و فراهم‌سازی این پارامترها در نرم‌افزار ARC GIS ویرایش و رقومی‌سازی بر روی آن‌ها انجام گرفته است. در نهایت با استفاده از مدل‌های منطق فازی و سلسله مراتبی اقدام به پهنه‌بندی زمین برای توسعة فیزیکی شهر مهاباد شده است. نتایج نشان داد که شکل‌گیری این شهر در موقعیت فعلی بر پایة مطالعات ژئومورفولوژیکی نبوده بلکه به ‌سبب وجود دشت‌ها و جلگه‌های حاصلخیزی است که در شمار قدیمی‌ترین سکونتگاه‌های بشر محسوب می‌شوند. مناسب‌ترین جهت برای توسعه و گسترش فیزیکی شهر مهاباد جهت شمال و به طرف جلگة مهاباد (شهر ویران) می‌باشد. با توجه به نقشة پهنه‌بندی در ضرب فازی حدود 12.5 درصد و در جمع فازی حدود 29.1 درصد جزء منطقه مناسب قرار می‌گیرند. تفاصيل المقالة